Zawód „asystent seksualny”

Sex shop czy „sanatorium”? Jak daleko w absurdzie może zabrnąć instrumentalizacja seksualności ukazują przypadki Francji, Niemiec, Szwajcarii, Danii, Belgii, Holandii, Włoch, Austrii gdzie funkcjonują przeszkoleni (!) asystenci seksualni

Chrześcijańskie Biuro Osób Niepełnosprawnych we Francji (OCH) sprzeciwiło się propozycji wprowadzenia zawodu „asystenta seksualnego dla osób niepełnosprawnych”.

Zdaniem OCH wprowadziłoby to „kolejną dyskryminację i potrójną przemoc” wobec niepełnosprawnych. Organizacja podkreśla „ludzką i społeczną wsteczność takiego projektu, który zadaje gwałt osobom niepełnosprawnym, osobom prostytuującym się i osłabia słuszną walkę przeciwko przemocy wobec kobiet”.

OCH przypomina, że „nie istnieje specyficzna seksualność osób niepełnosprawnych”, która wymagałaby specjalnych środków. Osoby te bowiem „tak jak każdy z nas, a może nawet bardziej niż inni, z powodu swojej niepełnosprawności potrzebują życia społecznego, przyjaźni, uczuć, duchowości, możliwości rozrywek, zajęć, spotkań”. Dlatego organizacja zachęca przede wszystkim do „rozwijania dostępu do miejsc spotkań”, gdyż niepełnosprawni poszukują najpierw relacji międzyludzkiej. Prostytucja, „nawet pod zmienioną nazwą, zorganizowana i ujęta w pewne ramy nie może być w żadnym wypadku odpowiedzią” na tę potrzebę.

Dotychczas, w świetle prawa, „asystencja seksualna” jest we Francji traktowana jako prostytucja. Pracownik służby zdrowia, który zorganizowałby „spotkanie intymne” dla osoby przebywającej w domu opieki lub pacjenta w jego mieszkaniu zostałby oskarżony o stręczycielstwo. Idea zmiany tego stanu rzeczy pojawiła się po dwóch sympozjach poświęconych niepełnosprawności i seksualności w 2007 i 2010 r.

Deputowany Jean-François Chossy otrzymał w ub.r. od premiera François’a Fillon’a misję przygotowania projektu ustawy legalizującej instytucję asystenta seksualnego. Pracują nad tym również m.in. Francuskie Stowarzyszenie Osób Sparaliżowanych i Narodowa Rada Konsultacyjna Osób Niepełnosprawnych. Pomysłowi stanowczo sprzeciwia się natomiast minister ds. solidarności i spójności społecznej Roselyne Bachelot.

Asystenci seksualni istnieją już w Niemczech, Szwajcarii (gdzie otrzymują za swą usługę równowartość100-150 euro), Danii, Belgii, Holandii (gdzie koszt usług seksualnych dla niepełnosprawnych jest zwracany przez ubezpieczenie społeczne), Włoszech i Austrii. W Izraelu korzysta się z asystentów seksualnych w ramach tzw. seksoterapii. Osoby wykonujące tę pracę przechodzą specjalne przeszkolenie. Praca asystenta seksualnego, którym może być kobieta lub mężczyzna, bez względu na orientację seksualną, polega zarówno na odbywaniu stosunku z osobą niepełnosprawną, jak też pomocy w masturbacji czy zwykłym zbliżeniu ciał.

Dimitri Zorzos – pierwszy w Hiszpanii asystent seksualny niepełnosprawnych kobiet

Dimitri Zorzos – dla swoich klientek Dyon Baco – jest pierwszym w Hiszpanii asystentem seksualnym osób niepełnosprawnych pisze Fakt.pl przytaczając artykuł z hiszpańskiego dziennika „El Mundo”. Taki zawód wybrał po tym kiedy sam doświadczył, co to znaczy być niepełnosprawnym.

Dimitri Zorzos – wysoki szczupły i przystojny mężczyzna urodził się w 1979 w Atenach. W swoim życiu podejmował się różnych prac pracując m.in. w rodzinnej drukarni. Potem zakochał się w Hiszpance z Barcelony i dla niej opuścił Grecję. Niestety dziewczyna się odkochała o odeszła. W 2007 roku, jako 27-latek Dimitri doznał udaru mózgu. Sparaliżowało mu lewą połowę ciała – w jednej chwili ze zdrowego mężczyzny stał się niepełnosprawnym. – Byłem sfrustrowany swoim stanem. Pewnych rzeczy musiałem się uczyć od zera. Wtedy też po raz pierwszy zetknąłem się z niepełnosprawnymi, choć jeszcze jako nastolatek ogromne wrażenie wywarł na nim reportaż prasowy o asystentce seksualnej z Francji. Dimitri pomyślał, że gdyby był kobietą, to mógłby zostać asystentką seksualną. Dziwiło go, że dorośli na wózkach byli traktowani przez otoczenie jak dzieci, choć ich potrzeby mimo niepełnosprawności są takie same jak innych ludzi.
Kiedy w 2010 roku po długiej rehabilitacji odzyskał sprawność postawił zostać seks asystentem. Do tego zachęcił go kolejny reportaż, tym razem o pierwszej asystentce seksualnej w Hiszpanii – Montse Neira.

Dimitri od 6 lat świadczy usługi seksualne, ale ma jednocześnie stałe zasady, których bardzo przestrzega. Mężczyzna wycofuje się z układu tylko jeśli widzę, że kobieta, której towarzyszy zaczyna się zbyt mocno angażować. Koszt wizyty to stawki 75 – 200 euro w zależności od jego intensywności. Na początek są to typowe czułości, a gdy pozna partnerkę lepiej dochodzi do penetracji.

Kobiety korzystające z usług Dimitra są bardzo zadowolone. Jedna z nich mówi bez skrępowania, że płaci za to, aby być dotykaną.