Stygmatyzacja i etykietowanie

 

Znacie takie pojęcia z życia codziennego, nawet jeśli nie wiecie dokładanie jak podać ich definicje. 

Niepełnosprawność może być stygmatyzująca wtedy, gdy prowadzi do negatywnych reakcji ze strony otoczenia, co w konsekwencji warunkuje sposób życia osób niepełnosprawnych. W zależności od kultury reakcje na tę samą niepełnosprawność mogą być różne.

Postawa pozytywna – akceptacji: życzliwość, sympatia, uznanie, szacunek i empatia.

• uznanie, że przedmiotem poznania jest człowiek, a nie tylko jego niepełnosprawność,
• znajomość potrzeb osoby z niepełnosprawnością i poziomu ich zaspokojenia,
• dostrzeganie zalet i możliwości osób z niepełnosprawnościami,
• obiektywne dostrzeganie osiągnięć,
• odrzucanie izolacji,
• naturalny i życzliwy kontakt z osobami niepełnosprawnymi,
• współżycie i współpraca na różnych polach,
• przyznawanie osobom niepełnosprawnym prawa do uczestnictwa i pełnienia ról społecznych,
• akceptacje osób z niepełnosprawnościami i różne formy integrowania ich w społeczeństwie.

Postawa negatywna – odrzucenie: unikanie, brak akceptacji, poniżanie, piętnowanie

• niedocenianie osoby z niepełnosprawnością,
• patrzenie na osobę z niepełnosprawnością jako na obiekt ciekawości,
• przypisywanie inwalidom ról o niższej kategorii społecznej,
• przesadzone i błędne pojęcie o ograniczeniach spowodowanych niepełnosprawnością,
• odsuwanie osób z niepełnosprawnościami od innych ludzi,
• sprzeciwianie się lub niechęć do przyjmowania ich udziału w różnego rodzaju kontaktach społecznych,
• uczucia braku komfortu, lęku, zakłopotania w obecności osób z niepełnosprawnościami.

 

Najpopularniejsze mity dotyczące osób niepełnosprawnych

I. Wszyscy niepełnosprawni są tacy sami
.
II. Niepełnosprawni najlepiej czują się w towarzystwie innych niepełnosprawnych
.
III. Ludzie z ograniczoną sprawnością zwykle potrzebują pomocy
.
IV. Wszyscy niesłyszący posługują się językiem migowym
.
V. Niesłyszący są mniej inteligentni niż słyszący

VI. Osoby niewidome posługują się brajlem, używają białej laski i mają psa przewodnika
.
VII. Osoby niewidome mają nadzwyczajnie rozwinięty słuch i dotyk

 

Bariery integracji

Bariery fizyczne – nazywane barierami architektonicznymi:
• nieprzystosowane konstrukcje tras komunikacyjnych, obiektów architektonicznych (budynków i budowli), środków komunikacji oraz różnych urządzeń technicznych,

Bariery społeczne:
• niechęć niektórych pracodawców do udostępniania miejsc pracy, pewnych ról i stanowisk,
• uprzedzenia emocjonalne niektórych osób i unikanie kontaktów towarzyskich i zawodowych,
• niechęć niektórych nauczycieli do pracy w integracyjnych formach edukacji.

Bariery kulturowe

Bariery edukacyjne

 

Więcej przeczytacie w prezentacji Barbary Przywary, która w sposób przejrzysty pokazuje jak wyglądają postawy wobec osób niepełnosprawnych.

prezentacja

.

 

Dodaj komentarz

Wordpress Social Share Plugin powered by Ultimatelysocial