Osoba w pełni zdrowa do końca nie zrozumie, że dotknięci chorobami, nosimy to w sobie z bardzo wielkim bólem. 
Ból ten tak naprawdę, ciężko jest opisać,
gdyż każdy się zmaga z inną chorobą nie ma co ukrywać.

Mimo tych chorób nie chcemy być samotni lecz do społeczeństwa jak najbardziej wychodzić. 
Nie bójcie się nas i nie lękajcie, gdyż nie ma powodu ku temu zwyczajnie.

Może mamy więcej serca niż nie jeden zdrowy, który nie widzi innych, tylko za czymś goni.
Przestańcie kochani tak wciąż na wzajem się spieszyć 
i tak to wszystko zostawimy, więc może jednak by było warto wzajemnie się wspierać i sobą nacieszyć?

Bo teraz i dzisiaj jesteśmy, bo teraz i dzisiaj żyjemy. 
Lecz jak długo to będzie? 
Tego zwyczajnie nie wiemy?
Życie to wielka niewiadoma 
I ogromna zagadka, która nie jest prosta lecz przede wszystkim łatwa.

Życie jest jak świeczka. którą czasem można jeszcze odpalić.
Lecz na ponowne istnienie na ziemi,
nie mamy możliwości, bo nie ma na to rady.

Nie ma ponownego scenariusza, po prostu nie będzie, jest to często smutne, prawdziwe i szczere.