24 lutego Sejm uchwalił rządową ustawę zapewniającą prawo do leczenia bólu każdemu pacjentowi, a nie tylko osobom w stanie terminalnym, regulującą też kwestię dostępu pacjentów do dokumentacji medycznej.

Za nowelizacją głosowało 434 posłów, dwóch było przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu.

Dotychczasowa ustawa o prawach pacjenta uznawała dostęp do świadczeń zdrowotnych zapewniających łagodzenie bólu i innych cierpień za prawo pacjentów będących w stanie terminalnym. 

Nowe przepisy mówią, że prawo do leczenia bólu będzie przysługiwało każdemu pacjentowi i ma być realizowane zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, bez względu na źródło bólu, wiek pacjenta i miejsce pobytu.

Pacjent będzie mógł uzyskać informację o stanie zdrowia, proponowanych metodach diagnostycznych i leczniczych, wynikach leczenia oraz rokowaniach nie tylko od lekarza, ale także od innych pracowników medycznych (np. ratowników medycznych i pielęgniarek).

Po śmierci pacjenta dokumentacja medyczna będzie udostępniania osobie przez niego upoważnionej za życia lub osobie, która w chwili zgonu pacjenta była jego przedstawicielem ustawowym.

Oryginał dokumentacji medycznej będzie wydawany tylko na żądanie organów władzy publicznej i sądów oraz w sytuacji, gdy sporządzenie kopii mogłoby spowodować opóźnienie w udzieleniu świadczenia zdrowotnego, co zagrażałoby życiu lub zdrowiu pacjenta. Wypożyczający oryginał, poza potwierdzeniem odbioru, będzie zobowiązany do jego zwrotu niezwłocznie po wykorzystaniu. Również zdjęcia RTG wykonane na kliszy będą udostępnianie za potwierdzeniem odbioru i mają być zwracane po wykorzystaniu.

Papierowa dokumentacja medyczna będzie udostępniana do wglądu w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych (z możliwością sporządzania notatek lub zdjęć) oraz przez sporządzanie kopii, odpisów, wyciągów albo wydruków. Dokumentacja medyczna prowadzona w postaci elektronicznej ma być udostępniana za pośrednictwem komunikacji elektronicznej lub na informatycznym nośniku danych.

Zgodnie z nowymi przepisami w przypadku śmierci osoby wykonującej praktykę medyczną podmiotem zobowiązanym do zabezpieczenia dokumentacji medycznej będzie samorząd zawodowy (czyli okręgowa izba lekarska lub okręgowa izba pielęgniarek i położnych). Po zakończeniu działalności leczniczej przez placówkę (np. z powodu jej likwidacji) dokumentację medyczną przejmie podmiot leczniczy, który przejął jej zadania. Nowelizacja przewiduje kary finansowe dla placówek medycznych, które nie zabezpieczą dokumentacji medycznej po zakończeniu działalności leczniczej.

Wprowadzono też przepis, który umożliwi pacjentowi złożenie skargi do sądu administracyjnego na rozstrzygnięcia rzecznika w sprawach indywidualnych.

Nowe przepisy mają usprawnić i ujednolicić postępowanie przed wojewódzkimi komisjami ds. orzekania o zdarzeniach medycznych. O pracach tych komisji wojewodowie będą musieli raz na kwartał informować ministra zdrowia i rzecznika praw pacjenta.