Badania nad wpływem długotrwałego użytkowania miękkich soczewek kontaktowych na powstanie tzw. Zespołu Suchego Oka i stworzenie nowoczesnej aparatury do diagnostyki okulistycznej to główne cele projektu zespołu prof. Roberta Iskandera z Politechniki Wrocławskiej.
Trzyletni projekt badawczy realizowany przez zespół prof. Roberta Iskandera ma się zakończyć we wrześniu 2018 r. Naukowcy na swoje badania otrzymali grant z programu Horyzont 2020. W projekcie EDEN (Europejska Sieć Suchego Oka) uczestniczą, oprócz Politechniki Wrocławskiej, dwa ośrodki akademickie z Hiszpanii i jeden z Wielkiej Brytanii oraz prywatna klinika okulistyczna z Niemiec.
Badania wrocławskich naukowców koncentrują się na przedniej powierzchni oka, szczególnie na filmie łzowym i mają pomóc m.in. w diagnostyce i leczeniu schorzenia określanego, jako Zespół Suchego Oka. „Zespół Suchego Oka występuje najczęściej u ludzi starszych, częściej u kobiet niż mężczyzn. Chcemy m.in. zbadać, jaki wypływ ma użytkowanie soczewek kontaktowych na powstawanie tej dolegliwości” – powiedział PAP prof. Iskander.
Zespół Suchego Oka to coraz częstsze schorzenie; wpływ na jego powstanie ma m.in. przebywanie w klimatyzowanych pomieszczeniach. Suchość w oku może być spowodowana niedoborem składowej wodnej lub nieprawidłowościami w warstwie lipidowej, która jest jednym ze składników filmu łzowego. „Film łzowy jest bardzo ważny; to na nim załamywane jest światło, które pada na siatkówkę; bez filmu łzowego nic byśmy nie widzieli” – tłumaczył prof. Iskander.
Najczęściej Zespołowi Suchego Oka towarzyszy częste mruganie, uczucie dyskomfortu i konieczność zakraplania oczu. W efekcie pogłębiającego się Zespołu pacjent może stracić wzrok. To jednak ekstremalne przypadki.
Zespół naukowców z Politechniki Wrocławskiej bada m.in. wpływ noszenia nowoczesnych, miękkich soczewek kontaktowych na powstanie tego schorzenia. „W efekcie tych badań mogą powstać narzędzia diagnostyczne, dzięki którym okulista będzie mógł lepiej określić, czy dana osoba może nosić soczewki kontaktowe i jakie one powinny być. Soczewki powinny być dobierane do danej osoby choćby pod względem biokompatybilności materiału, z którego wykonana jest soczewka z filmem łzowym” – tłumaczył prof. Iskander.
Badania wrocławskich naukowców mogą przyczynić się również do opracowania lepszych suplementów łez i ogólnie lepszej diagnostyki Zespołu Suchego Oka. Z rozwiązań powstałych we wrocławskim ośrodku korzysta już firma z Australii. „Wykorzystuje ona w urządzeniu do diagnostyki okulistycznej opracowany przez nas algorytm. Naszymi rozwiązaniami interesuje się również jedna z niemieckich firm” – powiedział profesor.
W projekcie EDEN na Politechnice Wrocławskiej uczestniczą dwie doktorantki – z Hiszpanii i Kanady. W całym zaś projekcie – na uczelniach w Hiszpanii i Wielkiej Brytanii – łącznie ośmioro doktorantów. Zostali oni wybrani w konkursie i mają trzy lata (czas trwania projektu) na zrobienie doktoratów.
Na Dolnym Śląsku w zdobyciu pieniędzy na badania naukowe w ramach europejskiego programu Horyzont 2020 bezpłatnie pomaga Regionalny Punkt Kontaktowy Wrocław. Horyzont 2020 to największy w historii Unii Europejskiej program finansowania badań naukowych i innowacji. Jego budżet w latach 2014-2020 wynosi prawie 80 mld euro. W Polsce do tej pory z tego programu jest finansowanych ponad 950 projektów naukowo-badawczych, w tym niemal 50 na Dolnym Śląsku.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
