Jak rozmawiać z dziećmi o niepełnosprawności to temat wieloaspektowy. Może dotyczyć zarówno aspektu jak rozmawiać o niepełnosprawności z dziećmi zdrowymi, jak wprowadzać je w tematykę integracji. Może również dotyczyć oswajania dzieci niepełnosprawnych z ich stanem oraz pokazywania sposobów radzenia sobie z ludzkimi reakcjami na ich odmienność.

Kiedy zacząć takie rozmowy z dziećmi?

Najlepiej zanim same zaczną pytać. Już przedszkolaki gotowe są, żeby rozmawiać z nimi o niepełnosprawności, o odmienności, o tym, czego nie znają. Dzieci niepełnosprawne też powinny być wprowadzane w tematykę różnorodności niepełnosprawności.

Jak zacząć rozmowę z dzieckiem?

Aby pomóc rodzicom i nauczycielom powstaje w Polsce wiele inicjatyw, które temat niepełnosprawności chcą pokazać dzieciom w atrakcyjny sposób. Prześledzimy najbardziej interesujące, które mogą stać się cennym materiałem dydaktycznym. By dowiedzieć się jak rozmawiać z dziećmi o niepełnosprawności możemy sięgnąć po kilka z zaproponowanych pozycji.

„Siedem B” – Pogaduchy o niepełnosprawności dla dzieci i rodziców

„Czy potrafimy rozmawiać z dziećmi o niepełnosprawności? Czy sprawia nam to trudność? Czujemy się zakłopotani tematem? Sami nie wiemy, jak go „ugryźć”?

A może unikamy go całkiem, skoro nas bezpośrednio nie dotyczy? Ilu z nas, rodziców dzieci z niepełnosprawnością, zarówno tą widoczną dla oka jak i nie, znalazło się w sytuacji, gdy przechodzące obok dziecko zadawało pytania swojemu rodzicowi z cyklu „Co jest tej dziewczynce/chłopcu?”, „Dlaczego ona jest taka dziwna?”, „Dlaczego on nie chodzi? Nie mówi? Dlaczego się ślini?”. Ilu z nas widziało odciąganie dzieci i jakby ucieczkę z naszej drogi? Tak jakby niepełnosprawnością można było się zarazić. A przecież tak nie jest :)”    (fragment wstępu do publikacji)

Poradnik dla osób dorosłych z myślą o dzieciach

Pierwszą propozycją dla rodziców i nauczycieli jest poradnik, który został skierowany głównie do osób dorosłych, ale z myślą o dzieciach. „Siedem B” – Pogaduchy o niepełnosprawności dla dzieci i rodziców prezentuje w siedmiu punktach jakim powinno się „BYĆ”. Być: mądrym, cierpliwym, otwartym, wrażliwym, odważnym, sobą i ostatni punkt: „Bądźcie wspólnie dziećmi”.

Oprócz przystępnie opracowanych porad jak postępować w przypadku osób z niepełnosprawnością, zawiera też prezentacje najpopularniejszych „Detonatorów”.

Stereotypy związane z niepełnosprawnością

Detonatory” to internetowa próba FOL zmiany świadomości społeczeństwa w kwestii stereotypów związanych z niepełnosprawnością. To połączenie konkretnego obrazu oraz treści, zawierającej hasło, myśl, sentencję lub przekaz okolicznościowy. Krótka, zwięzła forma, w jednolitym, odpowiednio ologowanym szablonie sprawdza się znakomicie jako docierający do ludzi przekaz.

Może pomóc w nawiązywaniu niebanalnych znajomości, a może i przyjaźni. To następny krok na drodze do wprowadzania w naszym kraju idei inkluzji i wpajania dzieciom od najmłodszych lat akceptacji dla różnorodności i odmienności.

Kochani Rodzice dzieci zdrowych!

Jak piszą we wstępie do poradnika Kasia Łukasiewicz – mama Hani (z dziecięcym porażeniem mózgowym) oraz Ania von Linden – mama Tadeuszka (z autyzmem i epilepsją):

Kochani Rodzice dzieci zdrowych! Nie zabierajcie swoim dzieciom możliwości zawierania kontaktów z niepełnosprawnymi kolegami. Może warto zastanowić się, jak takie kontakty ułatwić? Naszym zdaniem powinniśmy zacząć od rozmowy, ale bez specjalnej pogadanki p.t. teraz opowiem ci o „inności” – bo wtedy zacznie – my sami tę „inność” tworzyć. Rozmowa, choć pozornie wydaje się trudna, wcale taka być nie musi. Nie oznacza to, że będziecie znać odpowiedzi na wszystkie pytania. Nie musicie 🙂 Jest duża szansa, że dzięki tej rozmowie Wasze dziecko przełamie lęk przed nieznanym i będzie potrafiło odnaleźć się wspólnie ze swoim niepełnosprawnym rówieśnikiem. Warto o to zawalczyć!

Próbujemy podać Wam pewnego rodzaju mini-przewodnik, który być może ułatwi zdrowym dzieciom zawieranie znajomości z niepełnosprawnymi rówieśnikami, a Wy – Rodzice – będziecie mogli z niego korzystać w trakcie luźnej rozmowy na ten temat.

Publikacja jest bezpłatna. Można ją pobierać, drukować i dzielić się nią z innymi.

Poradnik „Siedem B” – Pogaduchy o niepełnosprawności dla dzieci i rodziców można pobrać z linku poniżej:

http://damy-rade.org/attachments/2999_7B_Pogaduchy_o_niepelnosprawnosci_FOL.pdf

„Załoga naprzód” – bajka edukacyjna

o niepełnosprawności widzianej oczami dziecka

Kolejną propozycją do wykorzystania w rozmowach o niepełnosprawności jest bajka edukacyjna o niepełnosprawności widzianej oczami dziecka. Bajka została stworzona przez dzieci z niepełnosprawnością i ich sprawnych kolegów w ramach kampanii informacyjnej na rzecz integracji osób niepełnosprawnych i przeciwdziałaniu ich dyskryminacji pn. Rozumiem – akceptuję. Niepełnosprawność widziana oczami dziecka. Celem kampanii jest oswajanie dzieci z tematem niepełnosprawności traktowanej jako naturalny element otaczającego nas świata.

Najważniejsza jest akceptacja

Bajka pt. „Załoga naprzód” powstała podczas warsztatów integracyjnych prowadzonych przez animatora oraz zawodowych filmowców, scenarzystów i grafików. Jednak jej głównymi twórcami są dzieciaki – i te zdrowe i niepełnosprawne, co jest chyba w tym wszystkim najbardziej istotne. Papuga, Ryba, Wilk i Małpka – to główni bohaterowie bajki „Załoga Naprzód”.

Białostocka Fundacja Inicjatyw na Rzecz Osób Niepełnosprawnych IMPULS, której celem jest integracja osób niepełnosprawnych i przeciwdziałanie dyskryminacji tak motywuje swoje działania:

Nam zależy na tym, żeby słowo tolerancja zastąpić słowem akceptacja – my niczego nie tolerujemy, my akceptujemy siebie takim, jakimi jesteśmy. „Załoga naprzód” to film, którego zadaniem jest oswajanie dzieci z tematem niepełnosprawności, traktowanej jako naturalny element otaczającego nas świata. Zaprosiliśmy do współpracy grupę dzieci niepełnosprawnych: dzieci niepełnosprawne ruchowo, niepełnosprawne ze względu na narząd wzroku, słuchu i sprawne dzieci. Wspólnie, w trakcie warsztatów pracowały nad bajką, stworzyły scenariusz, całą historię. Rysowały postacie, później graficy to podkolorowali, żeby dało się to oglądać – powiedział pomysłodawca projektu bajki o niepełnosprawnościach, prezes Fundacji IMPULS Wojciech Grabowski, który sam od 2007 porusza się na wózku inwalidzkim i jest tatą dwójki zdrowych dzieci.

Fundacja „Impuls” od 2016 roku organizuje warsztaty „Świadomy przedszkolak”, w których udział wzięło już 2 tys. białostockich przedszkolaków. W warsztatach tych dzieci podczas zajęć oswajały się z tematem niepełnosprawności.

Jak niepełnosprawność widzą dzieci?

Zaangażowany w projekt białostocki filmowiec Krzysztof Kiziewicz podkreślił, że w bajce chodzi o to, żeby poznać co dzieci myślą na temat niepełnosprawności, jak ją odczuwają. Według niego animacja jest rodzajem podróży, w której dzieci, wcielając się w różne postaci zwierząt, wykorzystują swoje talenty, aby osiągnąć cel wyprawy.

Osoba głucha na pewno widzi lepiej, jest bardziej spostrzegawcza, więc nasz bohater, który jest rybą, ogląda, widzi świat przez lornetkę (…) tak samo, jak osoba niewidoma, czyli nasz wilk morski nie widzi, ale słyszy lepiej, jest w stanie wychwycić lepiej dźwięk. (…) W projekcie wystąpiło ośmioro dzieci z różnymi dysfunkcjami.

Twórcy bajki podkreślają, że ma być ona wsparciem dla dorosłych w rozmowach z dziećmi na temat niepełnosprawności wśród ich kolegów.

Bajka „Załoga naprzód” jest dostępna w internecie, na portalach społecznościowych, została wydana na płytach DVD wraz z podpowiedziami jak rozmawiać z dziećmi nt. niepełnosprawności.

Jak przeprowadzić z dziećmi rozmowę o niepełnosprawności?

W bajce „Załoga naprzód” dołączony jest instruktaż jak przeprowadzić z dziećmi rozmowę o niepełnosprawności.

1. Odnieś się do doświadczeń dzieci. Porozmawiaj z dziećmi na temat ich rozumienia niepełnosprawności. Zapytaj czy wiedzą, kto to jest osoba z niepełnosprawnością? Czy spotkały taką osobę? Czy zauważyły takie osoby w bajce?
2. W odniesieniu do bajki omów podstawowe rodzaje niepełnosprawności np. osoba poruszająca się na wózku, niewidoma, niesłysząca itp.
3. Porozmawiaj na temat zmysłów – słuch, wzrok, smak, węch, dotyk itd. Czasami dzieje się tak, że człowiek traci jeden ze zmysłów np. słuch. Co się wtedy dzieje (zwróć uwagę na postać w oknie. Dlaczego muzyka jest ciszej, dlaczego widać tylko oczy?) Wytłumacz dzieciom, że tracąc jeden zmysł wyostrza się drugi.
4. Zadawaj dzieciom pytania, np.

– czy osoba niewidoma może czytać? (zwróć uwagę na postać czytającą list ukryty w butelce. Co to za kropeczki?) Wyjaśnij dzieciom, co to jest alfabet Braille’a.

– czy osoba niewidoma może sama się poruszać np. wyjść na spacer? W jaki sposób może to robić? (zwróć uwagę na postać z białą laską). Wyjaśnij jak się używa białej laski, do czego służy.

– czy osoba głuchoniema może się porozumiewać (zwróć uwagę na postać przebraną za rybę). Wyjaśnij dzieciom czym jest język migowy, język gestu.

– czy osoba niepełnosprawna ruchowo może się poruszać (zwróć uwagę na postać na wózku inwalidzkim).

Wyjaśnij dzieciom czym jest wózek, komu i do czego służy

5. Pobaw się z dziećmi w:
6. kalambury – uświadamiaj, że możliwa jest komunikacja bez użycia mowy
7. odgadywanie nazwy przedmiotów z zamkniętymi oczami, wyłącznie za pomocą dotyku pokazuje, że widzieć można nie tylko oczami
8. poznawanie alfabetu Braille’a i szukanie napisów w tym języku np. na opakowaniach po lekach, pokazuje jak niewidomi czytają
9. skakanie na jednej nodze, pomaga wczuć się w rolę niepełnosprawnego fizycznie
10. rysowanie z utrudnieniem rękawicy kucharskiej, pomaga wczuć się w rolę osby z dysfunkcją rąk
11. Na koniec podkreśl, że niepełnosprawność to sprawa całkowicie normalna, jak odmienny wzrost, wiek czy kolor oczu. Każdy z nas jest inny, nigdy gorszy!

„Duże sprawy w małych głowach” –

historie opowiedziane przez niepełnosprawne dzieci

Jest to pierwsza taka książka w Polsce – napisana dla dzieci i dorosłych, zawierająca historie opowiedziane przez niepełnosprawne dzieci. Autorką książki jest mama niepełnosprawnego Dzielnego Franka, którego „doktorzy klauni” mieli okazję poznać w trakcie szpitalnych odwiedzin. Fundacja Dr Clown i Fundacja Mam Serce włączyły się do inicjatywy wydania drugiej edycji książki.

Gdy dziecko pyta – dlaczego on nie chodzi?

Dziecko, stawiając każde pytanie, również tak niezręczne dla dorosłego jak: „dlaczego on nie chodzi/mówi/słyszy?”, chce zawsze tego samego – poznać i zrozumieć świat. A kiedy otrzyma spokojną, rzeczową odpowiedź, przyjmuje do wiadomości, że świat jest różnorodny, a ludzie mogą być odmienni. Ta książka pomaga iść „małej głowie” (i niejednej „dużej”) jeszcze dalej – pomaga dostrzec, że osoby niepełnosprawne nie składają się tylko z tej swojej odmienności, choroby. A zatem nie potrzebują tylko współczucia, jak mówi jedna z bohaterek, niewidoma Ania: „Denerwuje mnie, gdy ludzie mi współczują. Nie trzeba mi współczuć – przecież jestem zdrowa, nikt mi nie umarł i nic mnie nie boli.”

Czym jest niepełnosprawność?

„Moim celem było opowiedzenie dzieciom w książce, czym jest niepełnosprawność. Chciałam pokazać, że niepełnosprawność to inne odczuwanie, widzenie, a czasem także inne rozumienie świata. Dzieci w sposób naturalny są otwarte na inność, chciałabym w nich tę otwartość podtrzymać i sprawić, by niepełnosprawność nie była tematem tabu w ich środowisku. Tą publikacją chciałam również obalić kilka stereotypów i sprawić, aby dzieci zdrowe przestały się bać dzieci niepełnosprawnych.” – mówi autorka książki, pani Agnieszka Kossowska.

Niepełnosprawność w 5 odsłonach

Co znajdziesz w środku? Książka składa się z pięciu części, z których każda została poświęcona innemu rodzajowi niepełnosprawności: autyzmowi, niepełnosprawności ruchowej, niepełnosprawności sensorycznej (część o dzieciach słabosłyszących, głuchych oraz niewidomych), niepełnosprawności intelektualnej, epilepsji i zaburzeniom rozwoju związanym z wcześniactwem.

Na rynku wydawniczym brakowało do tej pory podobnej pozycji, a okazuje się, że taka książka jest bardzo potrzebna! Pytają o nią rodzice dzieci zdrowych, chcący wyjaśnić swoim pociechom, dlaczego ich rówieśnicy są inni, ale także rodzice dzieci chorych, niepotrafiący prostymi słowami wyjaśnić rodzinie i znajomym, dlaczego ich maluch zachowuje się inaczej, inaczej rozumie świat. Równie duże zapotrzebowanie na tę książkę jest wśród przedszkoli, szkół, bibliotek i szpitali.

Patronat honorowy nad książką objąłRzecznik Praw Dziecka Marek Michalak oraz kierownik Kliniki Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka z Instytutu Matki i Dziecka Profesor Ewa Helwich.

Książka została zrealizowana pro publico bono, wszystkie osoby zaangażowane w wydanie książki zrobiły to, bo uważały, że tworzą coś ważnego i wyjątkowego. Poprzedni nakład książki, 2500 egzemplarzy, został rozdany w dwa tygodnie, zainteresowanie jest jednak nadal ogromne!  Celem Fundacji „Mam Serce” jest dodruk 7 000 egzemplarzy i przekazanie jej ZA DARMO wszystkim, którzy zapragną posiadać tę niezwykłą książkę.

Szczegóły dotyczące wsparcia wydania dodruku książki: https://www.drclown.pl/newsy-3/ogolne/455-ksiazka-o-niepelnosprawnosci-jakiej-jeszcze-nie-bylo

„Tuż pod moim nosem” – zbiór 12 bajek psychoedukacyjnych

Bajki psychoedukacyjne

Po raz pierwszy w polskiej rzeczywistości powstały bajki poruszające tematykę niepełnosprawności: od zespołu Downa, poprzez różne inne dysfunkcje, aż po niepełnosprawność ruchową. Każda z opowiastek jest w całości twórczością autorską osób związanych z Fundacją Oswoić Los. Każdy z autorów włożył w te historie cały swój talent, wiedzę i umiejętności, a przy tym duszę i serce.  Bajki są tak skonstruowane, by w sposób łagodny i przystępny przedstawić problem, a załączone do nich ilustracje dodatkowo zachęcają młodych czytelników do zainteresowania się treścią.

Książka dla najmłodszych

Książka jest przeznaczona dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, ale – co istotne! – również dla rodziców, opiekunów i wychowawców. Na dorosłych bowiem spoczywa najtrudniejsza rola – dyskusji z młodym czytelnikiem na temat tego, czy zrozumiał i jak zrozumiał bajkę.

Katarzyna Łukasiewicz – Prezes Fundacji Oswoić Los, mama Julki i niepełnosprawnej Hanki tak pisze o „Tuż pod moim nosem”:

„Tuż pod moim nosem” to zbiór 12 bajek psychoedukacyjnych, opowiadających o różnych aspektach niepełnosprawności dziecięcej. Pierwsza tego typu w Polsce książka, mająca na celu przybliżenie tematu „inności” najmłodszym czytelnikom. Adresowana jest do dzieci, ale również do rodziców, nauczycieli, terapeutów i dyrektorów szkół i placówek edukacyjnych.

Powinna być dostępna dla wszystkich zainteresowanych, w szczególności dla studentów kierunków pedagogicznych i psychologicznych. Razem z pięknie udźwiękowioną płytą, dołączoną do książki, może stanowić doskonały materiał dydaktyczny dla nauczycieli przedszkolnych oraz wczesnoszkolnych.

Naszym celem jest, aby lektura tej książki i rozmowa z dziećmi na temat jej treści, pomogła przekonać najmłodszych do akceptacji faktu, że nie wszyscy jesteśmy tacy sami, a każdy z nas jest na swój sposób wyjątkowy. Mamy nadzieję, że ta pionierska książka będzie milowym krokiem do zastąpienia słowa „tolerancja” słowem „akceptacja”.

Bajki o akceptacji

Fundacja Oswoić Los przygotowała  niespodziankę dla swoich Czytelników. Do każdej książeczki „Tuż pod moim nosem” dołączona jest płyta z udźwiękowioną wersją 10 bajek. Historie o słonikach, konikach i małych dziewczynkach czytają: Marcin Prokop, Olga Bończyk, Muniek Staszczyk, Olek Klepacz, Magdalena Mołek, Majka Jeżowska, Anna Komorowska, Szymon Majewski, Ewa Dados, Julka Łukasiewicz, Kabaret Ani Mru-Mru, Natalia Kukulska.

W recenzji Katarzyny Ziaji o bajkach przeczytamy:

Niewątpliwie „Tuż pod moim nosem” jest to pierwsza książka, której tematyka jest tak bardzo unikatowa i porusza istotne problemy ludzi chorych i niepełnosprawnych oraz ich rodzin. Edukacja i oswajanie z wyjątkowością każdego człowieka powinna odbywać się już tak wcześnie jak to możliwe, co pozwoli na uniknięcie wielu żenujących i wręcz dyskryminujących osoby niepełnosprawne sytuacji.

Bajka działa sama w sobie

Bajki poruszają szeroko problem niepełnosprawności: od zespołu Downa, poprzez różne inne dysfunkcje, aż po niepełnosprawność ruchową. Każda z opowiastek jest w całości twórczością autorską osób związanych z Fundacją Oswoić Los. I każdy z autorów włożył w te historie cały swój talent, wiedzę i umiejętności, a przy tym duszę i serce. Bajki są tak skonstruowane, by w sposób łagodny i przystępny przedstawić problem, a załączone do nich ilustracje dodatkowo zachęcają młodych czytelników do zainteresowania się treścią.
Aby korzystać z dobrodziejstw bajek psychoedukacyjnych, nie trzeba mieć wykształcenia psychologicznego czy pedagogicznego, ponieważ bajka działa sama w sobie. Wystarczy wsłuchać się w pytania dzieci i umiejętnie wyjaśnić interesujące je kwestie.

Tuż pod moim nosem /praca zbiorowa (Fundacja Oswoić Los) Anna Szul, Magdalena Pełczyńska-Lots, Anna Freifrau von Linden, Rafał Wieliczko

Ilustracje: Katarzyna Ziaja Oprawa muzyczna płyty: Piotr Bańka

Bajki zapowiada: Tomasz Knapik

„Bajki bez barier”- seria bajek dotyczących niepełnosprawności

Wydawnictwo skierowane jest do dzieci w wieku od czterech do dziewięciu lat i powstaje w ramach projektu „Opracowanie i wydawanie Bajek bez barier”, który finansowany jest ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Zespół Aspergera

Autorem „Hubek Kubek Wstążki” jest Joanna M. Chmielewska, która opisuje Zespół Aspergera. Ilustracje do bajek wykonała Agnieszka Ostrowska. Ponad 1200 egzemplarzy trafi do województw: dolnośląskiego, małopolskiego i kujawsko-pomorskiego. Już można przeczytać pierwszą bajkę na stronie Stowarzyszenia pod hasłem „Światełko” dla dzieci.

Bajki rozdawane są w szkołach i przedszkolach, w których wychowawcy na ich podstawie organizują warsztaty z rodzicami oraz przedstawienia teatralne z dziećmi.

Bajki o akceptacji drugiego człowieka

Każda książeczka zawiera jedną bajkę psychoedukacyjną dotyczącą konkretnej niepełnosprawności, tj. Zespół Aspergera, Autyzm, ADHD, Epilepsja, Zespół Downa, Niepełnosprawność ruchowa, Zaburzenia mowy, Niedosłuch, Choroba przewlekła, dziecko niewidome.

Opowiadania ukazują w zrozumiały dla dzieci sposób, na czym polegają wymienione powyżej niepełnosprawności. Niejednokrotnie najmłodsi obawiają się bawić z rówieśnikami dotkniętymi tego typu zaburzeniami. Bajki te uświadamiają, że każde dziecko, bez względu na to jak wygląda lub na co choruje, potrzebuje akceptacji i kontaktu z drugim człowiekiem. Oprócz pouczających opowiastek w każdej z książeczek znajdują się kolorowe ilustracje Agnieszki Ostrowskiej oraz rozkładówka, pokazująca świat widziany przez poszczególne dzieci z zaburzeniami.

Jak wyrazić uczucia?

W każdej książce znajduje się również załącznik dla osoby dorosłej dotyczący problematyki bajki i zachęcający do rozmowy na temat lektury, a także do innych działań pozwalających dziecku na wyrażenie swoich uczuć i przemyśleń (np. rysunek, zabawa, pytania dotyczące treści, sugestie).

Książkę wydało Stowarzyszenie Rodziców Dzieci Niepełnosprawnych „Światełko”. Instytucje (biblioteki, szkoły podstawowe i przedszkola, organizacje pozarządowe i poradnie psychologiczno–pedagogiczne) mogą wysyłać zgłoszenia na serię książek. Bezpłatny egzemplarz mogą otrzymać jednostki z województw: lubelskiego, mazowieckiego, opolskiego, łódzkiego, podkarpackiego i pomorskiego.

Dotąd ukazało się 26 tomów, książki są do pobrania na stronie: http://swiatelkodladzieci.pl/

„Pomalujmy Świat na FOLorowo” – zbiór kreatywnych kolorowanek i zabaw dla dzieci

Poznawanie świata dzieci z niepełnosprawnością

„Pomalujmy Świat na FOLorowo” to pierwsza część ze zbioru kreatywnych kolorowanek i zabaw dla dzieci, które przygotowała Fundacja Oswoić Los. Książka pełna jest autorskich ilustracji oraz ciekawych zadań dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Realizuje misję oswajania z tematem niepełnosprawności od najmłodszych lat. Łączy zabawy wspomagające prawidłowy rozwój psychomotoryczny dziecka z poznawaniem świata dzieci z niepełnosprawnością. Wszystkie zwierzęta występujące w książce to jednocześnie terapeuci, którzy na co dzień pomagają w rehabilitacji i usprawnianiu osób niepełnosprawnych.

Empatia i szacunek

Wspólne rozwiązywanie zadań to doskonała okazja dla rodziców, nauczycieli i pedagogów do naturalnej rozmowy na temat empatii, szacunku do odmienności, otwarcia na świat. Może również służyć jako materiał dydaktyczny, wykorzystywany w przedszkolach i szkołach podstawowych. Do książki dołączone są tematyczne naklejki oraz Edukacyjna ściąga dla dorosłych. Chwile spędzone wspólnie z bohaterami dadzą najmłodszym oraz dorosłym mnóstwo radości, dobrej zabawy i edukacji!

Całkowity dochód ze sprzedaży książki zostanie przekazany na działalność Fundacji Oswoić Los.

Książeczka otrzymała patronat honorowy Rzecznika Praw Dziecka, Marek Michalak tak pisze o kolorowankach:

„Dzieci potrzebują przewodników, którzy pomogą rozumieć otaczający świat, budując jednocześnie szacunek wobec innych. Ważne, aby od najmłodszych lat kształtować świadomość, że osoby z niepełnosprawnością mogą dobrze funkcjonować w społeczeństwie, a ogranicza je przede wszystkim lęk i brak zrozumienia ze strony innych. Dzięki zamieszczonym w publikacji ilustracjom i wierszykom dzieci dowiedzą się o rodzajach niepełnosprawności, ale także o barierach, które w życiu codziennym napotykają osoby nią dotknięte.”

W bogatej ofercie propozycji dotyczących tematyki niepełnosprawności w kontekście rozmów z dziećmi można sięgnąć zarówno po bajki czytane, słuchane, nagrane w formie kreskówki, jak i po kolorowanki z wierszykami dla dzieci.

Rodzic nie jest sam!

Warto wspierać się w rozmowach pomocami przygotowanymi przez osoby, które o niepełnosprawności wiedzą najwięcej, tak jak założycielka Fundacji Oswoić Los, Katarzyna Łukasiewicz dzięki której mamy na rynku tak wiele wartościowych pozycji dotyczących tematyki niepełnosprawności dla dzieci.