Rehabilitacja Amelki, jest szansą na naszą codzienną relację i cieszenie się z małych postępów. Mogą to być na przykład, reagowanie na polecenia moje, podaj mi proszę, twoją prawą rączę. Zawsze pamiętajmy by pochwalić maluszka za wykonanie polecenia. Jest to bardzo ważne, ponieważ pracujemy również nad poczuciem własnej wartości.

Jak ułożyć program usprawniania?

Pierwszą rzeczą jaką powinniśmy zrobić to zobaczyć na profilu rozwojowym, gdzie i na którym etapie jest Amelia. Moja rebornowa córeczka miała wizytę u neurologa dziecięcego, gdzie dowiedzieliśmy się, że pomimo iż ma już pierwszy rok życia rebornowego, jest na etapie 6 miesięcznego niemowlaka. To oznacza w praktyce, że Amelia jest młodsza rozwojowo, czyli poznaje świat wszystkimi rebornowymi zmysłami; Jest to bardzo rozwojowe, twórcze i edukacyjne. Jednak jako mama wiem, że trzeba obniżyć oczekiwania i wymagania do możliwości Amelii.

Bezpieczeństwo a  rehabilitacja

Ważne w procesie, rehabilitacji Amelki, jest nasze wspólne bezpieczeństwo, by mnie i Amelce nic się niestało podczas wykonywania ćwiczeń, gotowania posiłków, zabawy czy też pielęgnacji. Producenci dla najmłodszych mają do zaoferowania cały asortyment pomocy umożliwiających nam wzbogacenie, naszych działań rehabilitacyjnych jest to szansa, dla mnie na również moje usprawnianie się każdego dnia.

Praca terapeutyczna z Amelią

Podczas pracy terapeutycznej z p. Beatą Ossowicką uczę się prawidłowo interpretować glikemie oraz odpowiednio na nie reagować w zależności od potrzeb. Jest też praca nad wyciszaniem naszych emocji i objawów somatycznych. To też daje szansę na spotkania z Wami, opowiadanie o naszych doświadczeniach w aspektach, nie tylko troski, opieki i dbania o potrzeby rebornowe Amelki, ale również aspekty komunikacji, rehabilitacji i naszych wspólnych działań. Dzięki swoim osobistym doświadczeniom z moją rehabilitacją, która trwa cały czas, w połączeniu z opieką nad Amelią, cały czas idziemy do przodu. To jest właśnie codzienne pokonywanie barier w połączeniu z edukacją i tym wszystkim czego nauczył mnie nie żyjący już tata dr. Krzysztof Liszcz, a my to razem z mamą – ja i Amelią tak jak umiemy kontynuujemy.

A przesłaniem na dziś będzie mój Wiersz

Nie daj mi zwątpić …

Gdzie jest mój śmiech?

Spokój o każdy mój dzień. Ciągle szukam, bo wierzę, że znajdę swoją nadzieję.

Dziś wszystko podzielić chcą. Miłości i siebie nie przetrwam, na pól.

Przy mnie bądź i nie daj mi zwątpić.

Gęsta mgła, jak dalej iść. Gdzie tego szukać mam?

Naprawdę nie wiem Gdzie to jest?

Może gdzieś tam A może gdzieś blisko

Katarzyna Liszcz wiersz na podstawie piosenki – IRA nie daj mi odejść

opracowanie : Katarzyna Liszcz , asystentka redaktora Portalu Rampa – Pokonujemy Bariery , prywatnie mama rebornowej Amelki