Dziś Rampowiczka Agnieszka Sobecka podjęła się bardzo ważnego tematu, którym jest seksualność osób z niepełnosprawnościami. To temat trudny, pełen krzywdzących uprzedzeń i stereotypów. Z realiów życia w Polsce jasno wynika, że ludziom mającym rożne deficyty odbiera się prawo do męskości, kobiecości, cielesności. Uważając, że normalne, piękne życie należy się tylko zdrowym członkom społeczeństwa. Wmawia się ludziom pokrzywdzonym przez los, że nie mogą mieć potrzeb seksualnych, a nawet uważając, że i tak się nie obronią, krzywdzi się je stosując przemoc seksualną.

Krzywdzące stereotypy

● „Ludzie żyjący z niepełnosprawnością mają ważniejsze zmartwienia niż przejmowanie się seksem”.

● „Seks z osobą z niepełnosprawnością nigdy nie będzie tak satysfakcjonujący jak z osobą pełnosprawną”.

● „Osoby z niepełnosprawnością nie czują popędu seksualnego, więc sporadycznie uprawiają seks.”

To tylko niektóre ze stereotypów dotyczących seksualności osób z niepełnosprawnościami. Dlatego dziś podejmę tę właśnie tematykę.

Seksualność według WHO

Seksualność – według definicji WHO:” seksualność jest kluczowym aspektem życia człowieka na przestrzeni jego życia, a w jej skład wchodzą płeć, pełnione przez nas role, tożsamość płciowa, orientacja seksualna, erotyzm, przyjemność, intymność oraz reprodukcja„. To sfera przeplatania się biologii z kulturą zakazów i nakazów nam wdrukowanych. To suma naszych odczuć i doświadczeń związanych z intymnością, cielesnością, bliskością, zranieniami , odrzuceniem. To w jaki sposób definiujemy seksualność i seks jest kwestią indywidualną. Jedni nie potrafią żyć bez aktywności seksualnej, dla innych ta sfera mogłaby nie istnieć. Według piramidy potrzeb Maslowa seks, poza jedzeniem i snem, to jedna z podstawowych potrzeb człowieka.

Seksualność osób z niepełnosprawnościami

Tak naprawdę osoby niepełnosprawne niczym się nie różnią od tych sprawnych. Wyglądają, czują i żyją tak samo. Mają te same potrzeby, realizują je tak jak mogą i potrzebują. Niestety Polacy odbierają im prawo do bycia człowiekiem, według zasady, że normalność należy się tylko zdrowym.

Projekt ,, SEKSON” fundacji Avalon…

Aby pomóc osobom z niepełnosprawnością ruchową w tej tematach intymnych ,Fundacja „Avalon”, stworzyła projekt „Sekson”. Powstał w 2019 roku by pomóc osobom z niepełnosprawnością ruchową w sferze seksualności i świadomego rodzicielstwa. Ważnym punktem działań jest Konferencja Sekson poświęcona seksualności i rodzicielstwu osób z niepełnosprawnością ruchową, podczas której spotykają się reprezentanci środowisk osób z niepełnosprawnością, a także specjaliści i eksperci z dziedziny: seksuologii, ginekologii, urologii, psychologii.

Stworzono platformę edukacyjną www.sekson.pl, gdzie publikowane są artykuły eksperckie, wywiady i wystąpienia z konferencji. Osoby odpowiedzialne za projekt, podejmują działania zmierzające do zwiększenia dostępności w zakresie usług medycznych, dlatego rozbudowują Mapę Dostępności Fundacji Avalon – ogólnopolską wyszukiwarkę dostosowanych gabinetów i lekarzy mających doświadczenie w pracy z osobami z niepełnosprawnościami. W mediach społecznościowych prowadzone są cykle oraz akcje edukacyjne, jak również rozmowy live ze specjalistami i specjalistkami. W ramach projektu do współpracy zaproszono grono osób z niepełnosprawnością fizyczną, które stanowią bardzo ważny głos doradczy. Uruchomiono konsultacje seksualne ze specjalistami w formie stacjonarnej i online, których celem jest diagnoza problemów i potrzeb w tej sferze.

Asystenci seksualni- kim są te osoby?

Ważną, aczkolwiek w Polsce bardzo kontrowersyjną kwestią, jest rola asystentów seksualnych. Są to specjalnie przeszkolone osoby do zaspokajania potrzeb seksualnych osób z niepełnosprawnościami. Ale nie chodzi o sam seks w czystej postaci. Sesje opierają się na dotyku, głaskaniu, masowaniu. Asystenci uczą też osoby niepełnosprawne masturbacji, by same mogły rozładowywać napięcie seksualne.

Asystenci seksualni na świecie

W Czechach asystentka seksualna to oficjalny zawód od 2015 roku. Pracownicami są byłe prostytutki, które przechodzą specjalne szkolenia, posiadają uprawnienia i certyfikaty. Asystenci od lat praktykują w Niemczech czy Belgii. W Holandii obywatelom z niepełnosprawnościami, dwa razy w miesiącu przysługują refundowane spotkania z asystentką seksualną. W Szwajcarii państwo dofinansowuje masaże erotyczne.

Jedną z takich asystentek jest pochodząca z Czech Vladana Augustenova, której historię przedstawiła Martyna Wojciechowska w swoim cyklu „Kobieta na krańcu świata”. Jest jednym z 11 certyfikowanych asystentów seksualnych w Czechach. Jak sama mówi, pomaga swoim klientom osiągnąć niezależność. Rządzący wspierają finansowo organizacje non – profit, które szkolą asystentów. Taką organizacją jest Fundacja Freya. Vladana pomaga poznać swoją cielesność, przepracować traumy, otworzyć się na relacje. Jej zdaniem każdy z nas ma potrzebę bliskości i intymności. Asystentka to nie prostytutka. Rolą tej pierwszej jest przede wszystkim pomoc w zrozumieniu swojego ciała, jego potrzeb i oswojenia swojej seksualności, która w wielu przypadkach bywa spychana na dalszy plan lub wręcz pomijana. Tak jak w przypadku osób z niepełnosprawnościami.

Zaściankowa Polska…

W Polsce ten temat jest zamiatany pod dywan, mimo tego, że jak wskazują badania, co piaty klient prostytutek to osoba niepełnosprawna. Zdarza się, że to rodzic przywozi prostytutkę do domu, zdając sobie sprawę z napięcia seksualnego swojego dziecka.

Niestety taki stan rzeczy jest w ogromnym stopniu winą rodziców osób niepełnosprawnych w Polsce. Skupieni na rehabilitacji swoich dzieci, ubierając je w wygodne ubrania, odbierają im poczucie kobiecości, męskości i atrakcyjności, traktując je niczym przypadek medyczny, nie ludzki. Oczywiście robią to w dobrej wierze, niemniej czyniąc im w dłuższej perspektywie ogromna krzywdę.

Wiem, że na obozach dla dzieci i młodzieży zdarzają się przypadki kiedy dziewczynka nie ma pojęcia co to miesiączka, bo ta wiedza według rodziców jest jej zbędna!!! Rodzice unikają rozmów na temat seksualności. Wielu rodziców blokuje nawiązywanie swoim dzieciom bliższych relacji, tłumacząc to chęcią zaoszczędzenia im bólu i rozczarowań.

Seksualność osób z niepełnosprawnością intelektualną

To kolejny istotny punkt rozważań na temat seksualności osób z niepełnosprawnościami. Seksualność tych osób w opinii społecznej jest traktowana wręcz jak dewiacja albo nadmierny, niekontrolowany popęd. W opinii Polaków, osoby, które mają takie odczucia najlepiej by były zamykane w specjalnych placówkach. Zdrowa część naszego społeczeństwa w okrutny sposób odbiera im prawo do bycia człowiekiem. Niestety w dzisiejszym świecie akceptowalny jest tylko widok osób niepełnosprawnych, które wyglądają na „mniej niepełnosprawne”. Osoby z niepełnosprawnością intelektualną są traktowane jak te gorsze, nie mające prawa do godnego życia. Stąd takie reakcje społeczne. A tymczasem te osoby mają poczucie swojej atrakcyjności, potrzebę miłości, bycia potrzebnym. Dlatego w 2005 roku Stowarzyszenie „Otwarte Drzwi”, zrealizowało projekt „Amor”, którego celem była edukacja osób z niepełnosprawnością intelektualną, by wyposażyć te osoby w wiedzę praktyczną, która im pomoże w codziennym funkcjonowaniu z samym sobą.

W tym szkoleniu jako studentka pedagogiki uczestniczyłam osobiście i nie zapomnę jednej sytuacji. Opowieść dziewczyny z zespołem Downa, którą gwałcił wujek. Ten zwyrodnialec był pewien, że, jak to podle określił: „ta „downica”, i tak nic nie powie”. Powiedziała. Rodzice oraz policja uwierzyli, wujek skończył w więzieniu.

Przemoc seksualna to niestety przerażający proceder wobec osób z niepełnosprawnościami, perfidne wykorzystanie siły i przewagi na osoba, która sama się nie obroni.

Wszyscy jesteśmy seksualni

To kampania Fundacji SEXEDPL, którą założyła supermodelka Anja Rubik. Kampania nosi nazwę: „Wszyscy jesteśmy seksualni”. Powstała w ramach programu” Aktywni Obywatele”. Zadaniem kampanii jest informowanie, edukowanie i zachęcanie osób z niepełnosprawnością ruchową do korzystania ze wsparcia w zakresie swojej seksualności. Kampania to : trzy filmy edukacyjne, roczne działania edukacyjne oraz warsztaty z ekspertami, a także telefoniczna linia wsparcia „PEŁNOSEKSUALNI”, która jest przeznaczona dla osób niepełnosprawnych i ich bliskich. Ambasadorzy kampanii to: pływaczka i aktywistka – Karolina Hamer, kierowca sportowy i drifter – Bartosz Ostałowski, a także influencer – Rafał Miszkiel, w Internecie znany jako „Mroczny Kikut”, autor książki „ Porażony życiem”. Wśród ekspertów znaleźli się Alicja Długołęcka, która jest terapeutką i seksuolożką prowadzącą warsztaty dla osób z niepełnosprawnościami, a także Renata Orłowska, osoba z zanikiem mięśni, która działa w sieci jako Zaniczka oraz Paweł Garstka, mężczyzna z przepukliną oponowo – rdzeniową, który jest psychologiem klinicznym.

https://sexed.pl/projekty/wszyscy-jestesmy-seksualni

Reasumując każdy z nas ma swoją seksualność. Ma prawo do realizacji potrzeb seksualnych bez względu na niepełnosprawność, w stopniu takim w jakim potrzebuje, i w sposób jaki mu najbardziej pasuje. A czy Wy macie jakieś doświadczenia w tym temacie? Jak sobie radzicie? Czy w Waszym środowisku istnieje tendencja do nadużyć wobec Was? Czy środowisko, w którym funkcjonujecie widzi w Was pełnowartościowych ludzi, którzy mają prawo do realizacji potrzeb seksualnych, czy nie?

Opracowanie i realizacja: Agnieszka Sobecka