Ewa Błaszczyk, Paweł Tomaszewski, Andrzej Szeremeta, Marcin Zabrocki, Piotr Gwadera i Olga Karoń – wystąpią w spektaklu „Jaskinia” w reż. Arka Tworusa, który odbędzie się 13 marca 2017 o godz. 19 w Teatrze Studio PKiN w Warszawie.

Spektakl trwa 100 minut (bez przerwy). Bilety w cenie 20 zł można nabyć w kasie teatru na hasło „audiodeskrypcja”, ale wcześniej należy zrobić rezerwację na maila: magdalena.grabowska@teatrstudio.pl

Spektakl inspirowany m. in. "Jesienną sonatą" Ingmara Bergmana i "Notatkami z podziemia" Fiodora Dostojewskiego.

Symbolika jaskini

Motyw jaskini przywołuje opowieść o legendarnych młodzieńcach z 18 sury Koranu, którzy uciekając przed prześladowaniem, znaleźli schronienie i spoczynek w grocie. Zasnęli, nie przeczuwając, że ich sen będzie trwał tak długo, że w istocie staną się nieśmiertelni. Jaskinia jest miejscem snu, umierania, ale też narodzin nowego życia. To kapsuła, w której człowiek wylęga się na nowo. Wiąże się to jednak z koniecznością wejścia w głąb siebie. W tej introwersji napotykamy nieznane, często niezrozumiałe strzępy utkane z pamięci i obrazów emocji, z baśni, dzieciństwa, snu. Ze spotkania z tym nowym, zrazu obcym, dochodzącym tu dopiero do głosu sobą, może wyniknąć brzemienna w skutki przemiana osobowości i narodziny nowego człowieka.

Jaskinia to także łono matki. To do niej instynktownie zawraca człowiek, uciekając przed starciem z rzeczywistością. Pamięć o tym szoku wyrwania z bezpiecznego miejsca i tęsknota za powrotem do niego tkwią głęboko w każdym człowieku. Wracamy tam zresztą w pewnym sensie co noc, zaraz po zamknięciu oczu. Czy na tym polega sens snu?

Tak można rozumieć ten niemal niemożliwy do przezwyciężenia związek syna i matki, matki i syna. Taki jest sens powrotu syna do rodzinnego domu w Ślubie Gombrowicza czy w Krumie Hanocha Levina, powrotu do dzieciństwa, do fantazji. To bolesny proces, wymagający zerwania z iluzją bezpieczeństwa i oderwania się od matki, ale niezbędny dla wewnętrznej przemiany człowieka i jego powtórnych narodzin.

STUDIO TEATRGALERIA stara się być miejscem przyjaznym szerokiemu gronu odbiorców, dlatego dążymy do stworzenia wspólnej przestrzeni i miejsca stałych spotkań widzów z niepełnosprawnościami z twórcami teatru. Pragniemy umożliwiać odbiór spektakli osobom z dysfunkcjami wzroku i słuchu, które bywają marginalizowane jako potencjalni odbiorcy teatralni. Regularnie zapraszamy na spektakle z audiodeskrypcją i napisami, dedykowane widzom z niepełnosprawnościami.

(Inf.Pras.)