Ogromna większość niedomagań wątrobowych polega najczęściej na niewydolności
wątroby, złym wydzielaniu żółci, a często i przetłuszczeniu wątroby.
Do ziół stosowanych przy niedomodze wątroby należą:

Kwiat kocanki piaskowej (zwany też nieśmiertelnikiem), który pobudza komórki
wątroby do wytwarzania i wydzielania żółci, wzmaga wydzielanie soku żołądkowego,
poprawia pracę trzustki, a wreszcie uszczelnia naczynia krwionośne.

Korzeń mniszka lekarskiego – przeciwdziała gromadzeniu się tłuszczów w wątrobie,
wpływa na zwiększenie apetytu, wydzielanie soków żołądkowych i żółci, a wybitnie
dodatnio wpływa na układ nerwowy wątroby i woreczka żółciowego.

Liść mięty pieprzowej – jest środkiem żółciotwórczym, przeciwskurczowym,
rozgrzewającym, a poza tym ma duże znaczenie w leczeniu stanów skurczowych
przewodu pokarmowego i może stanowić środek pomocniczy w leczeniu owrzodzenia
żołądka i dwunastnicy, zwłaszcza przebiegającego z nadmierną kwasowością soku
żołądkowego.

Ziele krwawnika jest środkiem wielokrotnie zbadanym przez szereg instytutów
naukowych pod względem wybitnego działania przeciwkrwotocznego. Działa ono poza
tym korzystnie na krążenie, posiada przeciwskurczowe działanie na naczynia
krwionośne, wreszcie oddziałuje korzystnie przy zaburzeniach trawiennych, szczególnie
w nieżytach o podłożu nerwowym.

Kora kruszyny pobudza ruch robaczkowy jelita grubego, działa żółciopędnie,
dezynfekuje przewód pokarmowy.

Wszystkie wyżej wyliczone zioła zostały zgromadzone we właściwych proporcjach w
mieszance ziołowej „Cholagoga II”.

Do łagodniejszych środków wątrobowych, które stosuje się raczej pojedynczo, warto
zaliczyć jeszcze liść bobrka, piorunu, ziele dziurawca oraz znane przyprawy trawienne:
kminek, majeranek, anyż i czarnuszkę. Kminek i majeranek stosujemy do grochu i
kapusty, koperek do zup i ziemniaków, anyż do pieczywa słodkiego.

Ze względu na to, że niedomoga wątroby, jak i niedomoga innych organów
trawiennych, powiązanych z wątrobą są w Polsce dolegliwościami najczęściej
spotykanymi, przemysł zielarski dawno już opracował i produkuje szereg środków
ziołowych, których lista zwiększa się co roku.
Wymienię tu niektóre środki dla wiadomości tych przysięgłych zwolenników ziół,
którzy nie wiedząc o ziołowym ich pochodzeniu traktowaliby je jako nienawistne sobie
„chemikalia”, podczas gdy są to wypróbowane środki ziołowe, które – jak to powszechnie
wiadomo – nie zawsze mogą, ale nigdy nie zaszkodzą.

Cholegran – granulki, stosowane przy kamicy żółciowej, zapaleniu pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, 

wadliwej przemianie materii, zaburzeniach układu wątrobowo-żółciowego i chronicznych zaparciach;

Drożdże lekarskie – tabletki stosowane przy stanach niedoboru witaminy B, schorzeniach jelit
powodujących zaparcia, upośledzonej przemianie materii, wszelkich stanach uszkodzenia
miąższu wątroby, chorobach skóry, takich jak czyraczność, łuszczyca i trądzik;

Raphacholin – drażetki stosowane przy stanach zapalnych pęcherzyka i dróg żółciowych,
osłabieniu żółciotwórczej wydolności wątroby, przy kamicy żółciowej lub przy
wzdęciach i zaparciach;

Sok łopianu – stosowany przeciw zaburzeniom
przemiany materii, nieżytom przewodu pokarmowego i schorzeniom układu wątroby i
woreczka żółciowego;

Sok mniszka – stosuje się przy braku apetytu, zaburzeniach
przemiany materii.