Mózgowe porażenie – to okrutna choroba wymagająca zaangażowania wielu specjalistów.
Począwszy od neurologa, poprzez fizjoterapeutów, ortopedy. Choroba , często ogranicza w wielu
sferach życia. NIESTETY!

DOŚWIADCZENIE ŻYCIOWE!

,,Szkodnik’’- tak go nazwałam, narobił spustoszenia w moim organizmie już od pierwszych chwil
życia. Najpierw toczyła się walka ,, o przetrwanie’’ – na tym pięknym świecie?! W późniejszym okresie
o pierwsze trzymanie główki, zaczęła się żmudna rehabilitacja, dzięki niej zaczęłam stawiać pierwsze
samodzielne kroki. W wieku szkolnym – zaczęły się kolejne ,, schody’’ -moja ręka z powodu
niedowładu spastycznemu ,nie za bardzo chcę wykonywać ,,normalne’’ ruchy dłoni. POKONAŁAM
PRZESZKODĘ. Lecz w dalszym ciągu rehabilitacja to nieodzowny element mojej codzienności. Moja
odmiana jest łagodna, mimo to niektóre czynności wykonuję jak małe dziecko[ manualne].
Pokonałam rzeczy, których miałam nie zrobić ze względu na chorobę. A JEDNAK!

PODSUMOWANIE

Moi kochani , pamiętajcie ,że z tą chorobą można pokonać wszelkie trudności spotykane w życiu
codziennym. Ta choroba jest podstępna i u każdego z nas przebiega inaczej. Lecz to tylko dodatek do
monotonnego życia. NIE PODDAWAJCIE SIĘ , WALCZCIE O SIEBIE KAŻDEGO DNIA!