Witajcie,
Z wielką przyjemnością prezentujemy rozmowę z Piotrem Szulcem, którą przygotowała dla Was Agnieszka Sobecka. Piotr jest dziennikarzem, lektorem języka angielskiego, wolontariuszem Fundacji Niesiemy Nadzieję… Jak sami widzicie to niezwykle inspirujący człowiek. Zatem nie pozostaje Nam nic innego jak zachęcić Was do lektury!
Cześć. Piotr bardzo się cieszę, że będziemy mogli porozmawiać:)
Prowadzisz w TVP Poznań program „ Codzienny Poznań”. Opowiedz proszę o tym.
Cześć! Dzięki za zaproszenie. Hej Poznań to poranny program w telewizji internetowej codziennypoznan.pl. Można powiedzieć, że to taki poznański odpowiednik „Pytania na Śniadanie”, czy „Dzień Dobry TVN”. W naszym pięknym studio w Starym Browarze gościmy ludzi z bardzo różnych dziedzin. Są to np. aktorzy, muzycy, historycy, psychologowie, albo po prostu “zwykli ludzie”, z niezwykłymi pasjami. Nagrywamy też cześć wywiadów “na kółkach” w Mercedesie GLC dzięki temu możemy nie tylko oglądać i słuchać naszych wspaniałych gości, ale też podziwiać piękny Poznań. A to wszystko w poniedziałki o 8:30 na codziennypoznan.pl
Czy przeprowadziłeś rozmowę, której nie zapomnisz do końca życia?
Było takich rozmów wiele. Ale myślę, że najbardziej zapamiętałem świąteczne spotkanie w „Hej Poznań”, z Robertem Makłowiczem. Od ponad dwóch dekad podziwiam tego kucharza i jego unikalną osobowość telewizyjną więc była to dla mnie ogromna przyjemność.
Cały wywiad możecie zobaczyć tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=367YUxgXgfI
Czym się zajmujesz w Fundacji Rozwoju Miasta Poznania?
Przez ponad rok miałem niezwykłą przyjemność prowadzić Pozcasty “Porozmawiajmy o Poznaniu”, dla Fundacji Miasta Poznania, której prezesem jest Przemysław Trawa, były Prezes MTP w Poznaniu. Człowiek z niezwykłą wizją, który łączy ogromne doświadczenie z niekończącym się głodem wiedzy i szacunkiem dla tych, którzy mają inne poglądy. Co miesiąc miałem okazję rozmawiać z ważnymi dla Poznania osobistościami. Byli to między innymi: Tomasz Suchański, Prezes Zarządu Żabka Polska czy businesswoman i projektantka biżuterii Ania Kruk. Każda rozmowa była dla mnie ogromną przyjemnością, ale też lekcją i kopalnią wiedzy. Wszystkie wywiady możecie zobaczyć i posłuchać na pozcast.pl
MC Radio. Co to za miejsce i w jaki sposób jesteś z nim związany?
MC Radio to poznańskie radio z miejską energią. Gra świetny mix przebojów. Ale możecie tam posłuchać talk-show “International Poznań” ,w każdą środę o 20.00 i niedzielę o 22.00. Prowadzę go w języku angielskim z Maxem Krukiem, Polakiem, który dorastał w Australii. Rozmawiamy z obcokrajowcami mieszkającymi w stolicy Wielkopolski. Z roku na roku mamy w Poznaniu coraz więcej przyjaciół z zagranicy, a zatem coraz więcej fascynujących historii i kultur.
Poznań International Events. Co to dokładnie jest i czym się tam zajmujesz?
To jest moja platforma wydarzeń międzynarodowych, która ma na celu integrowanie Polaków i obcokrajowców mieszkających w Poznaniu. W ramach tej inicjatywy już od 6 lat organizuje międzynarodowe spotkania w każdy czwartek w Miasto Bar. Jest to świetna okazja do poznania nowych ludzi i porozmawiania w różnych językach.
Czemu założyłeś szkołę językową Polish Your English?
Ponieważ lubię uczyć angielskiego i zawsze chciałem uczyć inaczej niż sam byłem uczony w liceum czy szkole podstawowej.
Oboje działamy w Fundacji Niesiemy Nadzieję. Opowiedz swoją historię działań charytatywnych w tej organizacji non – profit proszę.
Trafiłem do Fundacji Niesiemy Nadzieję w maju 2015 za sprawą mojej znajomej. Aniu, pozdrawiam Cię serdecznie!. Od tego czasu działam w Fundacji na różnych polach. Od marketingu, po prowadzenie imprez fundacji, aż po bycie gwiazdorem. Aczkolwiek zawsze sobie zdaję sprawę, że mógłbym robić więcej. Niestety, jestem z natury leniwy, ale walczę z tym, więc mam nadzieję, że będę w przyszłości będę bardziej aktywny, bo Fundacja Niesiemy Nadzieję to niesamowita mieszanka przecudownych ludzi. Zarówno wolontariusze, pracownicy jak podopieczni sprawiają, że chce się tam wracać.
Jak to się stało, że skończyłeś PR i komunikację w marketingu na Buckinghamshire New University w Anglii?
Trafiłem tam za sprawą mojego przyjaciela z dzieciństwa Tomka. Znamy się z czasów szkoły podstawowej w moim rodzinnym Luboniu. Najpierw pojechałem do Anglii do pracy, potem poznałem kolegę Tomka, Rafała, który studiował dokładnie ten kierunek czyli PR i Komunikację Marketingową. I tak po kilku miesiącach rozpocząłem studia na BNU w High Wycombe. Wspaniały czas. Poznałem ludzi z całego świata. Zacząłem mówić po angielsku. Miałem też okazję poznać świetnych praktyków PR i marketingu, w tym między innymi Doktora Billa Nicholsa, któremu naprawdę wiele zawdzięczam.
Dlaczego zdecydowałeś się wrócić do Polski?
Bo to mimo wszystko prawdopodobnie najlepszy kraj na świecie.
Uwielbiasz podróże. Gdzie do tej pory zawędrowałeś i jaki kraj zrobił na Tobie największe wrażenie?
Nie jest to łatwe pytanie. Myślę, że mógłbym wskazać trzy kraje. Na pewno Tajlandia. Z uwagi na idealnie połączenie przepysznego street foodu, bardzo pozytywnych ludzi i urzekającej natury. I nie mogę też zapomnieć o mojej podróży do Australii i Nowej Zelandii. W obu tych miejscach odkryłem obłędną naturę i poczułem niesamowitą wolność.
Czego Twoim zdaniem Polacy powinni się nauczyć od innych narodowości, a czego inni od nas?
Polacy na pewno mogą nauczyć się pewności siebie, wysokiego poczucia własnej wartości i wiary w siebie np. od Amerykanów, bycia uprzejmym i miłym dla siebie samych od holendrów, cieszenie się małym rzeczami od filipińczyków, a przyjaźni i szacunku dla natury od obywateli Nowej Zelandii. A czego inne kraje mogą się nauczyć? Na pewno wiele krajów zachodniej Europy straciło przywiązanie do tradycji. A my Polacy chyba mamy dobry balans w tej materii. Podoba mi się też dawny slogan miasta Poznań “Eastern Energy Western Style”. Myślę, że to hasło nie tylko odnosi się do “Pyrlandii”, ale właściwie do całego kraju. Jesteśmy pracowici, potrafimy się dostosować do różnych sytuacji i jesteśmy na swój sposób elastyczni, ale mimo wszystko mówimy to co myślimy i mamy przywiązanie do tradycji. I może to właśnie utrzymało nas na powierzchni przez tyle wieków.
Czy uprawiasz jakiś sport?
Tak! Gram w squasha, chodzę na siłownie i morsuje. Tak, morsowanie to też sport. Szczególnie popularny od czasów pandemii.
Twoja pasja to kino. Czy są filmy, które szczególnie polecasz?
Byłem ostatnio w kinie na filmie The Menu. I muszę przyznać, że to najsmaczniejszy film jaki widziałem od dawna.
Kultura jakiego kraju pasjonuje Cię szczególnie i dlaczego?
Myślę, że kultura Japonii. Ponieważ wydaję się być taka niedostępna i niezrozumiała dla nas Europejczyków. Mam nadzieję, że będzie mi kiedyś dane przeżyć choć kilka dni w tym kraju.
3 grudnia obchodziliśmy Dzień Osób z Niepełnosprawnościami. Z Twojego punktu widzenia jako wolontariusza, z czym te osoby zmagają się codziennie w Polsce?
W Polsce osób z niepełnosprawnościami, które mają prawne potwierdzenie niepełnosprawności, jest ponad 3 mln. W rzeczywistości jest ich dużo więcej – od 4 do 7 mln. Uważam, że osoby z niepełnosprawnościami zmagają się z szeregiem problemów np. jest to niewystarczająca pomoc finansowa ze strony państwa. Szczególnie dla osób, które opiekują się osobami z niepełnosprawnościami. A jest to praca na podwójny, a często i na potrójny etat czyli 24h na dobę. Ale uważam, że też społeczeństwo nie wie do końca jak podejść do osób z niepełnosprawnościami. Myślę, że osoby niepełnosprawnościami nie oczekują współczucia i litości, ale równego traktowania i inkluzywności. I jeśli to będzie w tę stronę zmierzać, to liczę na to, że będziemy mieli okazję zobaczyć więcej osób z niepełnosprawnościami na ulicach naszych miast. Ale też niezwykle byłbym uradowany, gdyby coraz więcej osób z niepełnosprawnościami miało szansę pracować, udzielać się społecznie, tworzyć społeczeństwo obywatelskie i robić w życiu to co kochają.
Jeśli ktoś marzy o pracy dziennikarza, od czego Twoim zdaniem powinien zacząć?
W tych czasach każdy może być dziennikarzem. Wystarczy telefon/komputer i dostęp do Internetu. I to sprawia, że jest to bardzo konkurencyjna dziedzina. Na pewno warto sobie znaleźć niszę, w której będzie na początku się poruszać. Kluczem jest też wszechstronność. Dobry dziennikarz w dzisiejszych czasach powinien być zarówno marketerem, fotografem, twórcą video/audio i jak posiadać lekkie pióro. Warto też postawić na wyrazistość poglądów i na sieć kontaktów, która zapewni nam zarówno gości do naszych rozmów/materiałów, jak potencjalnych widzów, followersów czy czytelników. Nie odkryje też Ameryki jeśli powiem, że będziemy musieli zacząć od ciężkiej pracy na wielu polach, przy nikłym lub nawet zerowym wynagrodzeniu. Sami musicie sobie odpowiedzieć czy warto.
Czy jest coś o czym bardzo marzysz?
Chciałbym robić rzeczy, które zarówno dają mi satysfakcję jak i zmieniają życie ludzie. Właśnie dlatego zajmuje się dziennikarstwem.
Czego mogę Tobie życzyć?
Zdrowia, a reszta się ułoży. Dzięki 😉
Dziękuję za rozmowę:)
Opracowanie: Agnieszka Sobecka
My Piotrowi dziękujemy za udzielenie wywiadu, Agnieszce zaś za jego przygotowanie. A Was zachęcamy do odwiedzenia strony Fundacji ,,Niesiemy Nadzieję” oraz strony programu ,, Codzienny Poznań”. Linki zostawiamy poniżej.
