Wszystkie Ewangelie napisano specyficznym, cudownym stylem, który tak jak święte znaki Egipcjan posiada trzy poziomy duchowego przekazu. Inaczej te pisma odbierał zwyczajny prosty człowiek zainteresowany intrygującym tekstem, a inaczej niewielkie grono wtajemniczonych, którzy rozumiejąc znaczenie metaforycznego i symbolicznego języka, odnajdywali w nim sekretny duchowy przekaz. Trzeba wiedzieć, że tajemna duchowa wiedza i myśl żydowska przez tysiące lat przekazywane były głównie ustnie właśnie za pomocą zaszyfrowanych opowieści. Żydzi za główne zadanie człowieka uważali poszukiwanie prawdy o Bogu i stworzonym przez Niego świecie. Od wieków bardzo chronili swoją ezoteryczną wiedzę. Wiedzieli, że dzielenie się tymi naukami i mądrościami z nieodpowiednimi osobami może prowadzić do katastrofy. Mieli zbyt wiele złych doświadczeń w przekazywaniu innym, nieprzygotowanym ludziom swojej sekretnej wiedzy wprost. Oskarżano ich wtedy o zabobon i herezję. Był to bowiem przekaz trudny do zrozumienia już u zarania ludzkości i taki pozostał do dziś. Nie był dlatego nauczany inaczej niż w formie ustnego przekazu. Miał do niego dostęp tylko elitarny krąg wybranych, odpowiednio przygotowywanych przez długie lata studiów.

Cytat z II części książki Tajemne Nauki Jezusa Chrystusa

Część najgłębszego przekazu, trudnego do zrozumienia dla współczesnych, ukryto w różnych metaforach, symbolach, liczbach i pozornie prostych historiach. Uczyniono tak z dwóch powodów. Pierwszy to ten, że ludzie w tamtych czasach nie dorośli w swojej masie do zrozumienia najgłębszych sekretów płynących z przekazu Jezusa. Drugi to obawa, że ludzie, nie zrozumiejąc prawdziwego znaczenia tych najtrudniejszych nauk, wykreślą je lub zmienią odpowiednio do swoich możliwości poznawczych.  Tajemne Nauki Jezusa Chrystusa