Wodogłowie – Zastawka oponowo-otrzewnowa a alergia krzyżowa - Rampa

Okazuje się, że posiadając zastawkę oponowo-otrzewnową, wszczepianą z powodu wodogłowia, może pojawić się alergia krzyżowa.

Jednym z problemów, które mogą wystąpić nawet po kilku latach od zakończenia leczenia jest alergia na lateks. Alergia ta może być bardzo groźna dla życia dziecka. Zarówno osoby opiekujące się dzieckiem, jak i personel medyczny powinni używać sprzętu medycznego niezawierającego lateksu.

Objawy uczulenia na lateks

Uczulenie na lateks należy do alergii wywołujących natychmiastowe reakcje organizmu, takie jak pokrzywka skórna, zapalenie spojówek czy astma oskrzelowa.

Obecnie za najczęściej spotykane objawy uczulenia na lateks uznaje się takie symptomy, jak:

wysypka
pieczenie oczu, łzawienie, światłowstręt
nieżyt nosa (katar, kichanie)
wstrząs anafilaktyczny – najgwałtowniejsza z możliwych reakcji alergicznych, stanowiąca stan bezpośredniego zagrożenia dla życia. W wyniku wstrząsu może dojść do spadku ciśnienia tętniczego i utraty przytomności.
pokrzywka
objawy alergicznego zapalenia spojówek
objawy astmy oskrzelowej
- m.in. duszności
Pojawia się także świąd skóry, któremu towarzyszą uczucie pieczenia lub bolesności skóry oraz cieplejszy naskórek, który jest uwrażliwiony na dotyk.
Zaburzenia trawienia : nudności, wymioty.
Problemy z oddychaniem : ucisk w klatce piersiowej, astma, duszność.

Zmiany te pojawiają się w miejscu, w którym skóra miała kontakt z lateksem.

Alergia na lateks – alergia krzyżowa

Na uczulenie na lateks narażone są także osoby, u których rozpoznano już alergię. Dotyczy to zwłaszcza osób mających:

alergię na pyłki brzozy
alergię na pyłki trawy
alergię zboża
alergię na bylicę
alergię na ambrozję

Szczególną postacią alergii na lateks jest zespół lateksowo-owocowy, wynikający z reaktywności krzyżowej między alergenami lateksu i alergenami pokarmowymi. Najczęściej są nimi:

awokado
banan
kiwi
owoce pestkowe (śliwka, brzoskwinia)
mango
melon
papaja

Inne pokarmy, które mogą reagować krzyżowo z lateksem to:

ziemniaki (surowe)
seler
pomidory (surowe)
orzechy ziemne
kasztany jadalne

ananas
figi
marakuja
słodka papryka
trawy/zboża
jabłko
marchew

Co ciekawe, również sok wyciekający niekiedy z domowych fikusów może reagować krzyżowo z białkami lateksu.

Grupa niskiego ryzyka wystąpienia alergii:

morela
wiśnia
liczi
winogrona
owoce cytrusowe
nektaryna
passiflora
brzoskwinia
gruszka
truskawka
persymona
ryż
kokos
orzech laskowy
orzech włoski
orzech arachidowy
soja
koperek
oregano
pestki słonecznika
szałwia
ciecierzyca

Unikanie produktów zawierających w składzie lateks, ale również odpowiednia dieta, uwzględniająca zjawisko reakcji krzyżowych, może zapobiec pojawieniu się niepożądanych reakcji alergicznych bądź złagodzić zmiany już występujące.

Pozostałe produkty wywołujące ten sam rodzaj reakcji krzyżowej to: migdały, seler, gryka, bakłażan, szpinak, pieprz, tytoń, gorczyca, rzepak.

Objawy uczulenia na lateks mogą pojawić się:

natychmiast, maksimum 30 minut, po kontakcie z lateksem (jest to reakcja natychmiastowa)
w ciągu 24-48 godzin po ekspozycji na lateks (jest to alergiczny wyprysk kontaktowy)
dopiero przy dłuższym narażeniu na kontakt z tym alergenem (jest to tzw. wyprysk kontaktowego z podrażnienia)

Najczęstsze reakcje krzyżowe, które warto znać:

Brzoza: topola, olcha, buk, leszczyna, dąb, jesion, , drzewo oliwne, trawy, zboża, bylica, rumianek, owoce pestkowe (jabłko, śliwka, gruszka, brzoskwinia, morela), kiwi, banan, liczi, marchew (surowa), seler, orzech laskowy, pomidor (surowy), soja, papryka, curry, anyż, kolendra, kminek, pieprz, lateks.
Trawy/zboża: drzewo oliwne, brzoza, jesion, bylica, rzepak, owoce pestkowe (jabłko, śliwka, gruszka, brzoskwinia, morela), seler, groch, melon, arbuz, kiwi, orzeszki ziemne, pszenica, żyto, owies, ryż, komosa ryżowa, ziemniak, pomidor (surowy).
Bylica: trawy, zboża, drzewo oliwne, brzoza, rumianek, ambrozja, słonecznik, owoce pestkowe (jabłko, śliwka, gruszka, brzoskwinia, morela), kiwi, mango, seler, marchew (surowa), groch, pomidor (surowy), papryka, curry, anyż, kolendra, kminek, pieprz, orzeszki ziemne, lateks.
Roztocza: owoce morza, skorupiaki.
Pierze: jajko kurze, mięso kurczaka.
Sierść kota i psa: mięso wieprzowe.
Ryż: trawy, zboża, żyto, pszenica, owies.
Mleko krowie: mleko kozie, mleko owcze, mięso wołowe.
Lateks: trawy, zboża, bylica, marchew (surowa), seler, ziemniak, papryka, pomidor (surowy), szpinak, sałata, awokado, kiwi, grejpfrut, banan, ananas, melon, mango, jadalny, migdały.

Osoby cierpiące na różnorodne alergie powinny mieć pod ręką (najlepiej na lodówce!) tabelę alergenów krzyżowych, co pozwoli uniknąć lub zminimalizować ryzyko wystąpienia reakcji uczuleniowych.

Czym jest alergia krzyżowa?

Okazuje się, że alergeny pochodzące z różnych źródeł (pyłki roślin, pokarmy) mają zbliżoną do siebie budowę strukturalną i dlatego mogą powodować reakcję uczuleniową nawet mimo braku nadwrażliwości na konkretny alergen. Gdy jeden alergen rozpozna i połączy się z wcześniej wytworzonymi przeciwciałami innego alergenu o podobnej budowie, ale z innego źródła – nastąpi właśnie reakcja krzyżowa. Reakcje krzyżowe często występują między alergenami wziewnymi i pokarmowymi.

Uczulenie na białko mleka krowiego może nieść ryzyko wystąpienia alergii krzyżowej na mleko kozie, dlatego w praktyce zastąpienie jednego drugim może nie zniwelować przykrych objawów.

Nie każda osoba uczulona na dany pokarm reaguje krzyżowo z alergenami pochodzącymi z podobnego źródła. Dlatego istnieje duży problem z diagnozowaniem alergii krzyżowych. Co ciekawe, niektóre produkty są termolabilne (wrażliwe na ciepło), a zatem gotowanie podejrzanego produktu spożywczego może zmniejszać objawy. Do termolabilnych pokarmów należy m.in. jabłko, kiwi, co oznacza, że podgrzaniu zwiększa się tolerancja tych produktów.

Każdego dnia sięgamy po produkty lateksowe. Mogą to być m.in. klej, materac do spania, obuwie, odzież, a nawet rakiety tenisowe czy smoczki dla dzieci. W grupie ryzyka są te osoby, które już są alergikami i mają uczulenie np. na kurz, pyłki drzew, roślin, czy wyżej wymienione warzywa i owoce.

Czym jest lateks?

Uczulenie na alergeny lateksu jest jednym z najczęściej występujących u ludzi.

Lateks to naturalny produkt pochodzenia roślinnego, zwany inaczej mleczkiem kauczukowym. Składa się on z około: 35% kauczuku, 25% wody oraz 40% związków stabilizujących, min. z białek. Podczas obróbki przemysłowej dodaje się do niego różne substancje chemiczne: przeciwutleniacze, przyspieszacze oraz barwniki. Alergenami lateksu są zawarte w nim białka oraz substancje chemiczne.

W jego składzie znajdziemy m.in. lipidy, fosfolipidy, węglowodany czy białka. I to właśnie białka są czynnikiem, który wywołuje alergie. Co więcej, białka lateksowe to alergeny zarówno kontaktowe, jak i wziewne.

Czynniki ryzyka alergii na lateks

Uwrażliwienie na alergeny lateksu w pewnym stopniu jest indywidualne. Jednak istnieją szczególne uwarunkowania, które zwiększają ryzyko rozwoju alergii. Do podstawowych czynników ryzyka wystąpienia alergii na lateks zalicza się: atopowe zapalenie skóry oraz ekspozycję na alergen.

Zwiększone narażenie na kontakt z alergenem, dotyczy przede wszystkim grup zawodowych, w których stosuje się produkty zawierające w składzie lateks. Niewątpliwie najbardziej kojarzonym takim produktem są lateksowe rękawiczki, stosowane przez pracowników służby zdrowia, a także przez fryzjerów, kucharzy, personel sprzątający itp. Pozostałe grupy zawodowe narażone na zwiększony kontakt z lateksem to rolnicy, ogrodnicy, kwiaciarze, mechanicy, pracownicy fabryk.

Środowisko szpitalne zajmuje szczególne miejsce na liście czynników ryzyka. Lateks wchodzi bowiem w skład co najmniej 400 produktów, niezbędnych do wykonywania procedur medycznych, a w szpitalnym powietrzu utrzymuje się talk pochodzący z lateksowych rękawiczek. W związku z tym, na tego typu alergię narażeni są pracownicy służby zdrowia, jak i pacjenci często poddawani zabiegom.

Te produkty, to m.in. rękawiczki lateksowe, opaski uciskowe, ale i cewniki, wenflony czy rurki od respiratora.

W grupie ryzyka wystąpienia alergii na lateks znajdują się – poza pracownikami służby zdrowia – pacjenci, którzy podczas pobytu w szpitalu są narażeni na częsty kontakt z tą substancją. Jak wynika z obserwacji lekarzy, dotyczy to zwłaszcza pacjentów z rozszczepem kręgosłupa z towarzyszącą przepukliną oponowo-rdzeniową (POR), oraz wadami rozwojowymi układu moczowego. Występowanie alergii na lateks sięga w tej grupie 60%, a także po urazach kręgosłupa oraz osób ze skłonnością do alergii. Uważa się, że ekspozycja na alergen u osób ze skłonnością do atopii jest czynnikiem ryzyka.

Alergia na lateks jest wynikiem reakcji układu odpornościowego organizmu na białka występujące w wyrobach z gumy naturalnej.

Ważne jest, aby osoby z alergią na lateks miały zawsze ze sobą epinefrynę i wiedziały, jak jej używać w nagłych sytuacjach.

Powinny mieć świadomość swojej alergii i być przygotowane na ewentualne sytuacje awaryjne. Regularne konsultacje ze specjalistą alergologiem oraz ścisłe przestrzeganie zaleceń leczenia mogą pomóc w kontrolowaniu objawów alergii na lateks.

Uczulenie na lateksowe prezerwatywy…

W wyniku kontaktu prezerwatywy z błonami śluzowymi pochwy i warg sromowych u kobiet alergia przejawia się w postaci ich zaczerwienienia, świądu, silnego pieczenia raz obrzęku. U mężczyzn występuje bolesny obrzęk penisa oraz wysypka. Na skutek kontaktu z alergenami unoszącymi się w powietrzu może pojawić się również łzawienie oczu, zapalenie spojówek, katar, duszący kaszel. Rzadko obserwuje się zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny.

Alternatywną formą antykoncepcji barierowej dla osób uczulonych na lateks są prezerwatywy wykonane z poliizoprenu, który pozbawiony jest czynników uczulających z jednoczesnym zachowaniem właściwości lateksu naturalnego.

W kontakcie z błonami śluzowymi najczęściej występuje pokrzywka z charakterystycznymi bąblami, świądem i piekącym bólem. Częsty jest obrzęk twarzy, szczególnie warg i powiek, rzadziej obrzęk naczynioruchowy. W przypadkach łagodnych i umiarkowanych stan organizmu powraca do normalnego w czasie od kilku minut do 24 godzin po zaprzestaniu kontaktu z alergenem.

Alergia na substancje chemiczne używane podczas przetwarzania lateksu

Drugim typem reakcji jest nadwrażliwość typu opóźnionego (DTH), tzw, reakcja typu IV, wywołana kontaktem z alergenem, w którym są substancje chemiczne używane przy przetwarzaniu lateksu. Alergen, który ma kontakt ze skórą, powoduje alergiczny wyprysk kontaktowy, jednak dopiero po kilku godzinach od zakończenia ekspozycji na alergen. Charakter wyprysku kontaktowego może być ostry, czyli ustępujący po całkowitym wyeliminowaniu kontaktu z alergenem, lub przewlekły, utrzymujący się mimo wyeliminowania kontaktu z alergenem.

Wyprysk ostry charakteryzuje się fazowością zmian: rumień i obrzęk, pojawienie się pęcherzyków, pękanie pęcherzyków i naskórka, wysięk wydzieliny i nadżerki, tworzenie białawych strupów lub żółtawych przy infekcji bakteryjnej, złuszczanie naskórka, odbudowa naskórka, gojenie. W przewlekłym wyprysku kontaktowym fazowość zmian skórnych nie występuje. Objawami są rumień, suche wykwity skórne, złuszczanie naskórka, grudki zapalne, pęknięcia i rozpadliny, nadżerki i strupy – występują jednocześnie.

Osoby uczulone na lateks mogą wykazywać alergiczne reakcje krzyżowe na niektóre pokarmy i rośliny bez ekspozycji na lateks. Dzieje się tak wskutek tego, że produkty te zawierają te same alergeny, które zawiera lateks, np. glukozydaza, profilina, enolaza, patatyny.

Diagnostyka

Jeśli dana osoba ma predyspozycje do silnej reakcji układu odpornościowego, regularna praca w rękawiczkach lub stały kontakt z alergenem może skutkować alergią po jakimś czasie.

Osoba uczulona powinna unikać kontaktu z alergenem. Chodzi o zaprzestanie korzystania z przedmiotów z lateksem jak chociażby baloniki czy lateksowe obuwie. Warto także unikać owoców i warzyw, które mogą wywołać reakcję krzyżową z lateksem. Sama immunoterapia alergenowa, czyli odczulanie, to jedna z metod na radzenie sobie z alergią, ale nawet ona nie gwarantuje 100% skuteczności.

Jeśli jesteś uczulony/a na lateks, noś przy sobie kartkę lub bransoletkę z tą informacją. W przypadku nagłej hospitalizacji może Ci to uratować życie.

W nagłych przypadkach, kiedy osoba uczulona jest nieprzytomna, może okazać się bardzo pomocne i uchronić ją przed rękawiczkami lateksowymi czy gumowymi elementami sprzętu medycznego.

Stwierdzenie tego typu alergii opiera się na trzech rodzajach testów: skórnych testach punktowych, próbach prowokacyjnych oraz poprzez oznaczenie stężeń IgE całkowitego i alergenowo-swoistych. Testy skórne uznawana są za złoty standard w diagnostyce alergii IgE-zależnej. U osób, u których nie można wykonać testów skórnych, np. ze względu na zaostrzenie choroby, wykonuje się pomiar stężenia IgE całkowitego oraz alergenowo-swoistego w pobranej surowicy pacjenta. Próby prowokacyjne wykonuje się w przypadku zaistnienia wątpliwości odnośnie alergenu, który wywołuje objawy lub w przypadku ujemnego wyniku pozostałych testów

Diagnostyka nadwrażliwości typu IV, czyli reakcji opóźnionej przejawiającej się wypryskiem kontaktowym, polega na wykonaniu testów skórnych płatkowych. Alergenami w tym typie reakcji są chemiczne substancje dodawane do lateksu podczas procesów produkcyjnych. Typ IV nadwrażliwości może współistnieć z typem I – potwierdza to dodatni wynik skórnych testów płatkowych i obecność SIgE w surowicy.

W przypadku alergii typu IV wymagane jest jednoczesne wprowadzenie leków. Zaleca się stosowanie emolientów i maści na bazie glikokortykosteroidów lub leków immunomodulujących. Zdarza się, że to nie wystarcza, wówczas stosuje się metodę agresywniejszą w postaci miejscowych psoralenów w połączeniu z naświetlaniem UVA lub leki immunosupresyjne. Jednak po wyleczeniu zachodzi wręcz konieczność unikania kontaktu z alergenem oraz kontynuacja pielęgnacji chorobowo zmienionej wcześniej skóry.

Jeśli jednak unikanie alergenu okazało się nieskuteczne w obu typach reakcji, a objawy są silne, stosuje się immunoterapię. Ten sposób leczenia polega na podawaniu szczepionek w różnych odstępach czasu z coraz większą dawką czynnika alergizującego, aż do momentu powstrzymania nadreaktywnej reakcji immunologicznej organizmu. Niemniej jednak należy wskazać, że immunoterapia stanowi rodzaj długotrwałego leczenia, a cała kuracja może trwać nawet kilka lat.

Do poważnych reakcji ogólnoustrojowych częściej dochodzi w wyniku ekspozycji błon śluzowych na lateks. Wiąże się to prawdopodobnie z częstszym występowaniem nadwrażliwości na lateks u pacjentów, którzy przeszli wiele operacji lub byli hospitalizowani przez dłuższy czas. Z tego powodu także chorzy, którzy są przewlekle cewnikowani, zaliczają się do grupy ryzyka.

Nawet 50% osób z alergią na lateks może być także uczulonych na owoce tropikalne.

W przypadku wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego niezwłocznie należy przerwać kontakt chorego z potencjalną przyczyną objawów i podać mu adrenalinę domięśniowo w udo. Następnie jak najszybciej powiadomić służby ratunkowe.

Alergia na lateks – diagnostyka

W celu rozpoznania alergii na lateks wykonuje się:

punktowe testy skórne (PTS)
testy skórne natywne (prick by prick) ze świeżymi owocami (banan, kiwi, awokado) – diagnostyka zespołu owocowo-lateksowego
testy płatkowe
oznaczenie swoistych IgE

Jeśli Twój organizm jest szczególnie nadwrażliwy, mogą również wystąpić hipotonia (nadciśnienie tętnicze) oraz wstrząs anafilaktyczny, które bezpośrednio zagrażają życiu.

Jeżeli na skórze pojawiły się stany zapalne, ulgę może przynieść kąpiel w krochmalu. W tym celu rozprowadź dwie łyżki mąki ziemniaczanej w dwóch szklankach wody aż do uzyskaniu konsystencji kisielu. Całość wlej do wanny z ciepłą wodą (nieprzekraczającą 40 st. Celsjusza).

Możesz spotkać się z zaleceniem stosowania wapnia jako metody łagodzenia zmian uczuleniowych. Niestety nie jest ono skuteczne (działa jak placebo), a niekiedy może być wręcz szkodliwe. Nie stosuj go, jeśli przyjmujesz leki antyhistaminowe, ponieważ może zaburzyć wchłanianie substancji aktywnych przepisanego przez lekarza medykamentu.

Należy pamiętać, że produkty oznaczone jako hipoalergiczne nadal mogą zawierać składniki pochodne od lateksu.

Alergia krzyżowa z warzywami i owocami

Gdy osoba uczulona spożywa produkt zawierający podobne białka do tych, na które jest uczulona, układ odpornościowy produkuje histaminę i inne substancje chemiczne.

Do tego rodzaju reakcji może także dojść na drodze współistnienia alergii wziewnej z pokarmami pochodzenia roślinnego, na przykład pomiędzy bananem a pyłkami brzozy, bylicy czy ambrozji.

Po spożyciu banana do gwałtownej reakcji organizmu mogą również doprowadzić salicylany (występują w niesteroidowych lekach przeciwzapalnych) lub kwas benzoesowy (zawarty w occie).

Najczęstsza grupa wiekowa i alergia u niemowląt

Najczęstszą grupą wiekową, w której występuje nadwrażliwość na omawiany owoc, są osoby między 20. a 40. rokiem życia, jednak zdarza się, że dotyka ona także dzieci.

Alergia na banany u niemowląt karmionych piersią może być spowodowana przenikaniem białek z pokarmów spożywanych przez matkę do mleka.
Mimo że zazwyczaj mleko matki jest uważane za czynnik ochronny, u około 1 proc. dzieci karmionych piersią można zaobserwować objawy reakcji uczuleniowej.

Co ciekawe – pojawienie się wyraźnych reakcji u noworodków po ssaniu smoczka może być jedną z przyczyn SIDS (nagłej śmierci łóżeczkowej).

Objawy uczulenia na banany u niemowląt mogą różnić się w zależności od stopnia reakcji alergicznej.

Są to najczęściej:

czerwone swędzące plamy na skórze dziecka,
świąd i zaczerwienienie w okolicach ust,
wysypka w postaci krostek,
swędzące,
zaczerwienione oczy,
katar,
biegunka,
duszność,
wymioty,
kolki brzuszne.

Objawy skórne alergii na banany

Alergia na banany może powodować następujące objawy:

zmiany skórne: pokrzywka, rumień, obrzęk skóry, wysypka;
dolegliwości ze strony układu pokarmowego: bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka oraz zapalenie błony śluzowej jelit, również mogą wystąpić;
objawy ze strony układu oddechowego: katar, kichanie, kaszel, duszność.

Osoby uczulone na banany mogą doświadczać jednego lub kilku z wymienionych symptomów. Oprócz typowych objawów alergii na banany, istnieje szereg rzadszych.

Należą do nich:

bóle głowy,
łzawienie oczu,
swędzenie powiek,
zaczerwienieniem białek oczu.

W przypadku wystąpienia objawów, takich jak duszności, obrzęk języka czy spadek ciśnienia należy niezwłocznie wezwać pogotowie ratunkowe i podać pacjentowi leki przeciwwstrząsowe np. adrenalinę.

Zespół alergiczny jamy ustnej

Zespół alergii jamy ustnej, zwany również zespołem miejscowej anafilaksji, polega na pojawieniu się zmian alergicznych w obrębie jamy ustnej, na które składają się następujące zaburzenia:

świąd i obrzęk błony śluzowej (warg, dna języka, gardła oraz krtani),
pieczenie,
mrowienie,
uczucie duszności,
świąd.

W Polsce za występowanie objawów klinicznych zespołu OAS odpowiedzialne są alergeny zawarte w pyłkach brzozy powodującym tzw. zespół brzoza-owoce-warzywa.

Odczyn krzyżowy wywołują również alergeny zawarte w bylicy, najczęściej po spożyciu marchewki, selera, jabłka. Takie objawy mogą wystąpić również w przypadku uczulenia na banany.

Należy jednak pamiętać, że przyczyną nie jest jedynie alergen zawarty w owocu, ale reakcja krzyżowa spowodowana pierwotną alergią na bylicę.

Osoby, u których zdiagnozowano alergię na bylicę, powinny być ostrożne spożywając owoce z tabeli alergii krzyżowych charakterystycznych dla tej rośliny. Do tych owoców należą również banany, dlatego zwłaszcza w okresie pylenia warto monitorować reakcję organizmu po ich spożyciu.

Warto zaopatrzyć się w adrenalinę

Osoby z wywiadem alergicznym, a szczególnie te, które przeszły reakcję anafilaktyczną powinny pamiętać o zaopatrzeniu się w adrenalinę w ampułkostrzykawce lub automatycznym wstrzykiwaczu do zastosowania domięśniowego w razie wystąpienia reakcji anafilaktycznej.

Pacjenci, astmatyczni, u których wystąpił nawet raz w życiu napad duszności, muszą być zaopatrzeni w lek w inhalatorze służący do przerywania napadu.

U osoby uczulonej, pierwsze objawy alergii najczęściej nie pojawiają się od razu. Kiedy pierwszy raz nasz układ odpornościowy spotka się z alergenem, najpierw go rozpoznaje i wytwarza przeciwciała. Przy kolejnym kontakcie, przeciwciała mogą od razu zareagować na alergen, jak na zagrażającą nam substancję i wywołują objawy alergii. Co bardzo istotne, w przypadku reakcji krzyżowej objawy mogą wystąpić już po pierwszym kontakcie z alergenem.

U niektórych osób objawy może wywołać już samo obieranie owoców, warzyw lub łuskanie orzechów. W takim przypadku obejmują one świąd, obrzęk, wysypkę i rumień skóry.

Zjawisko bezobjawowej sensytyzacji krzyżowej

Jest to zjawisko, w wyniku którego testy alergiczne mogą dawać pozytywny wynik teoretycznie wskazujący na alergię na dany alergen, który faktycznie nie wywołuje żadnych objawów. Takie zjawisko zaobserwować można w przypadku m.in. uczulenia na orzechy ziemne i pozytywny wynik na pozostałe orzechy, po których zjedzeniu jednak nie występują objawy, a więc właściwie alergia nie występuje.

Reakcja krzyżowa z truskawką

Truskawki reagują krzyżowo z pyłkiem brzozy, pyłkami traw, z rodziną różowatych. Zaobserwowano reaktywność krzyżową pomiędzy truskawką a brzoskwinią, gujawą, bananem, mandarynką oraz winogronami. Oznacza to, że osoby z potwierdzoną alergią na te alergeny, powinny być szczególnie uważne na reakcje organizmu po spożyciu truskawek.

Warto wiedzieć, że objawy reakcji alergicznej występują wyłącznie po spożyciu świeżych owoców. Objawy nie występują po spożyciu owoców przetworzonych termicznie (pieczone owoce, kompoty, ciasta i przetwory owocowe, pasteryzowane soki). Alergii zazwyczaj nie wywołują też truskawki białe.

Uwaga! W przeciwieństwie do sezonowo pylących roślinek, pokarmy mogą wywoływać alergię przez cały czas. Dlatego osoby uczulone na pyłek kwitnącej w kwietniu i maju brzozy powinny przez cały rok unikać dużych owoców pestkowych, banana, kiwi, liczi, mango, pomarańczy, marchewki (surowej), pomidorów, selera (także przyprawy), anyżu, curry, kminku, kolendry, pieprzu, orzechów. Również – lateksu. Jeśli zaś w lutym i marcu uczulała leszczyna, przez cały rok trzeba uważać na orzechy.

Opracowanie wpisu: Karolina Szylar

Bibliografia:

https://zdrowie.radiozet.pl/choroby/alergie/Alergia-na-truskawki-to-alergia-krzyzowa.-Sprawdz-kto-jest-w-grupie-ryzyka

https://testosterone.pl/wiedza/alergia-krzyzowa-czyli-jak-uczula-to-na-co-nie-jestes-uczulony

https://solinea.pl/alergia-krzyzowa-przyczyny-objawy-tabela-alergenow-krzyzowych

https://www.medme.pl/artykuly/alergia-na-kota-objawy-uczulenia-czy-moze-minac,87932.html

https://portal.abczdrowie.pl/alergia-na-lateks

https://bonavita.pl/uczulenie-na-lateks-przyczyny-objawy-oraz-alergeny-pokarmowe

https://alergio.pl/alergia-na-lateks

https://www.welbi.pl/uczulenie-na-lateks-jakie-sa-objawy-jak-leczyc

https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/alergie/alergia-na-lateks-przyczyny-objawy-leczenie-aa-QMuV-tLAC-q2Qo.html

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S2353385414002014