25 godzin i 1 minuta – taki jest oficjalny rekord Guinnessa w nieprzerwanej grze w boccia. Został on ustanowiony podczas czerwcowych Integracyjnych Mistrzostw Polski AZS w tej dyscyplinie sportowej dla osób niepełnosprawnych rozegranych na Uniwersytecie Zielonogórskim.
„W tym tygodniu otrzymaliśmy z londyńskiego Biura Guinnessa oficjalnie zatwierdzenie tego wyniku, tym samym rekord stał się oficjalny” – powiedziała organizatorka próby bicia rekordu Guinnessa Marta Dalecka z KU AZS Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Rekord ustanowiły 2 czerwca br. Marlena Pogorzelczyk z Uniwersytetu Zielonogórskiego i Dominika Hoft z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Dziewczyny grały w boccia nieprzerwanie przez 25 godzin i minutę.
„Było to pierwsze tego typu przedsięwzięcie w historii sportu osób niepełnosprawnych w Akademickim Związku Sportowym” – powiedziała Dalecka.
Próbę bicia rekordu przygotowało Studium Wychowania Fizycznego i Sportu UZ oraz Klub Uczelniany AZS Uniwersytetu Zielonogórskiego, organizacja tego wydarzenia była zwieńczeniem wieloletniej działalności w obrębie sportu osób niepełnosprawnych na Uniwersytecie Zielonogórskim.
„Studenci niepełnosprawni to nie tylko osoby, które wymagają rehabilitacji, to też osoby, które chcą rywalizować, brać udział w zawodach sportowych” – zaznaczyła Dalecka.
Zielonogórska uczelnia od siedmiu lat organizuje turnieje w boccia dla osób niepełnosprawnych w ramach UZ BOCCIA CUP i od trzech lat prowadzi Integracyjne Mistrzostwa Polski AZS w tej grze.
Boccia to gra polegająca na umieszczeniu jak największej ilości bil jednego koloru (czerwone/niebieskie) w sąsiedztwie białej bili, wyrzucanej przez zawodnika rozpoczynającego grę. Rzuty wykonywane są w pozycji siedzącej lub stojącej. Wygrywa drużyna, która umieści najwięcej bil swojego koloru w sąsiedztwie białej bili.
„Ta gra daje możliwość rywalizacji sportowej osobom z mózgowym porażeniem dziecięcym, ale również zawodnikom z innymi dysfunkcjami ruchowymi na pełny udział w turniejach i rozgrywkach” – dodała Dalecka. (PAP)
Autor: Marcin Rynkiewicz, Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
