Fundacja Aprobata wraz z lokalną społecznością osób z niepełnosprawnościami w Rzeszowie realizuje Kampanię społeczną pod hasłem „Jestem swoim Liderem -Ty bądź swoim”, mającą na celu promowanie przekazu, że najpierw jest człowiek ze swoimi potrzebami pragnieniami pokonujący własne ograniczenia i trudności, dążący do ich spełnienia i równego traktowania, dopiero w następnej kolejności jest jego niepełnosprawność i wynikające z niej ograniczenia.

Międzynarodowy ruch przeciw dyskryminacji OzN

Kampania „Jestem swoim Liderem -Ty bądź swoim” jest odpowiedzą na międzynarodowy ruch działający przeciw dyskryminacji i uprzedmiotowieniu osób z niepełnosprawnościami pod nazwą „Inspiration porn”. Akcja edukuje i uświadamia społeczeństwo, że krzywdzące jest przedstawianie niepełnosprawności jako obciążenia i tragedii gloryfikowanie niepełnosprawności na pierwszym miejscu przed człowiekiem, przez co wszystkie inne dokonania stają się nieistotne, a osoba z niepełnosprawnością staje się przezroczysta

Jestem swoim Liderem Ty bądź swoim

W ramach realizowanej kampanii społecznej „Jestem swoim Liderem – Ty bądź swoim” Fundacja Aprobata wraz z lokalną społecznością osób z niepełnosprawnościami w Rzeszowie oddała głos Liderom reprezentującym społeczności osób z różnymi niepełnosprawnościami.

Liderzy w filmach opowiedzieli o swoich doświadczeniach, zmaganiach, pragnieniach i sukcesach o przynależności do społeczności, która rozumie i wzajemnie się wspiera, o wewnętrznej potrzebie samorealizacji jako człowieka, a nie w wyniku niepełnosprawności.

Przesłanie Liderów społeczności osób z niepełnosprawnościami:

• Pomagasz człowiekowi, a nie niepełnosprawności.
• Działam dla siebie!
• Po pierwsze człowiek!
• Jestem swoim Liderem!

Osoby z niepełnosprawnościami mają takie same potrzeby jak osoby pełnosprawne

Zachowujmy się wobec wszystkich z szacunkiem!

Liderka społeczności osób z niepełnosprawnością słuchu

Marzena Zuber będąc rocznym dzieckiem zachorowała na anginę i straciła słuch, dzisiaj po wieloletniej rehabilitacji i dzięki ogromnemu zaangażowaniu rodziców oraz wsparciu społeczności osób z niepełnosprawnością słuchu – mówi, aktywnie uczestniczy w życiu społecznym i zawodowym jest samodzielna i skoncentrowana na realizacji własnych planów, pracuje oraz wspiera swoje dzieci. Pani Marzena angażuje się w działania edukacyjne, mające na celu pokazanie codzienności osób z niepełnosprawnością słuchu oraz jako ekspert OzN realizuje szkolenia wspierające i pomagające osobom pełnosprawnym w poznaniu i komunikacji z osobami niesłyszącymi i słabosłyszącymi. 

„Noszę aparat słuchowy, ale nie jestem z tego zadowolona, bo ludzie to widzą i patrzą na mnie krzywo. Nie rozumieją, dlaczego, i że jestem niedosłysząca, dlatego chowam aparat za włosami. Mam różne kontakty z ludźmi słyszącymi to zależy od tego jak rozumieją i akceptują niepełnosprawność.

„Osoby głuche nie znają języka polskiego! Jest im ciężko zrozumieć co jest napisane, o co chodzi, co znaczą napisane słowa i nawet ciężko to wytłumaczyć. To jest naprawdę bardzo trudne. Język polski jest dla nas językiem obcym.”

Codzienność osoby niesłyszącej:

Nie słyszę otaczającego mnie świata, komunikuję się czytając słowa z ruchu ust osób słyszących, a ze swoją społecznością rozmawiam używając języka migowego. Osoby niesłyszące noszące aparat słuchowy częściowo słyszą mowę oraz same mówią jednak potrzebują więcej czasu na komunikację, więcej powtórzeń i czasu.

Osoby z niepełnosprawnością słuchu

Osoby z niepełnosprawnością słuchu są cenionymi specjalistami, rodzicami, działają społecznie oraz biznesowo są integralną częścią naszej społeczności i równoprawnymi obywatelami.

Osoby niesłyszące i słabosłyszące spotykają się z litością lub oceną więc jeśli chcesz pomóc to nie oceniaj, bo po pierwsze jest człowiek a potem jego niepełnosprawność.

Jak możesz pomóc:

•            Proszę nie podchodź do mnie nagle i od tyłu

•            Nie krzycz rozmawiając ze mną, poza mną usłyszą cię wszyscy dookoła:)

•            Najlepiej po prostu mów do mnie powoli – wiele osób niesłyszących czyta z ruchu ust

•            Utrzymuj ze mną kontakt wzrokowy, łatwiej cię zrozumiem. 

•            Kontaktując się ze mną zawsze uprzedź swoją obecność

•            Przedstawiając się delikatnie dotknij mojego ramienia

Liderka społeczności osób z niepełnosprawnością wzroku

Paulina Nogaj jest osobą słabowidzącą od dziecka choruje na dziecięce porażenie mózgowe sprzężone z niedowidzeniem lewego oka na poziomie 5% widzenia i niedowładem prawostronnym. Od dziecka była uczona samodzielności, zaradności oraz umiejętności radzenia sobie w każdej sytuacji, praca daje jej poczucie bezpieczeństwa i spełnienia. Pani Paulina angażuje się w działania edukacyjne mające na celu pokazanie codzienności osób z niepełnosprawnością wzroku oraz jako ekspert OzN realizuje szkolenia wspierające i pomagające osobom pełnosprawnym w poznaniu i komunikacji z osobami słabowidzącymi i niewidzącymi.

„Niepełnosprawność według mnie, to tak naprawdę nie jest niepełnosprawność, to jest nasza cecha, która pozwala pokonywać bariery mimo trudności. To jest jakaś trudność a nie problem – zadanie, z którym musimy się zmierzyć, taki challenge”

„Po pierwsze denerwuje mnie nadmierna litość: o jejku ty jesteś taka biedna, jak ty sobie poradzisz, a mama się nie martwi, a coś tam.. i tak dalej.

Po drugie za mocne ocenianie: a to jak jesteś kaleka to siedź w domu, po co przyszłaś do pracy, po co w ogóle funkcjonujesz, bo przecież powinnaś siedzieć w domu na rencie i to ci powinno wystarczyć. To jest bardzo wkurzające, bo ja wiem, że na ile sobie radzę na tyle radzę sobie sama i nie chciałabym, żeby mnie ktoś po pierwsze przesadnie wyręczał a po drugie, żeby mnie ktoś oceniał pod kątem niepełnosprawności czy ja powinnam sama mieszkać czy nie. Jeżeli tyle lat to robię to znaczy, że umiem i że potrafię.”

Osoby z niepełnosprawnością wzroku

Osoby niepełnosprawnością wzroku aktywnie uczestniczą w życiu społecznym, pracują rozwijają swoje pasje, zainteresowania oraz kompetencje, są cenionymi specjalistami, rodzicami, działają biznesowo są integralną częścią naszej społeczności i równoprawnymi obywatelami.

Osoby słabowidzące i niewidzące spotykają się z litością lub oceną więc jeśli chcesz pomóc to nie oceniaj, bo po pierwsze jest człowiek a potem jego niepełnosprawność.

Codzienność osoby z niepełnosprawnością wzroku

„Przemieszczając się zawsze muszę bardzo uważać, słuchać otaczających mnie odgłosów ulicy, miasta i ludzi. Kieruję się znaną mi drogą, wiem, ile jest przecznic, świateł i jakie są przeszkody. W kontaktach z ludźmi ważne jest poczucie bezpieczeństwa oraz chęć zrozumienia mnie.”

Jak możesz pomóc:

• Możesz ułatwić mi przejście poprzez chwilowe zatrzymanie się i umożliwienie mi przejścia lub gdy widzisz, że idziemy na wprost siebie to możesz przesunąć się lub mnie ominąć.
• Proszę, nie dotykaj mojej ręki oraz białej laski
• Nie podchodź do mnie nagle i blisko
• Uszanuj moją bezpieczną przestrzeń, wyznaczam ją przez białą laskę lub psa przewodnika
• Kontaktując się ze mną zawsze uprzedź swoją obecność:)
• Przedstawiając się delikatnie dotknij mojego ramienia

Lider społeczności osób z niepełnosprawnością ruchu

Krystian Nowak reprezentuje społeczność osób z niepełnosprawnością ruchu, od dziecka choruje na mózgowe porażenie dziecięce i porusza się na wózku elektrycznym. Krystian jest lokalnym liderem i społecznikiem, swoją postawą oraz zaangażowaniem przełamuje stereotypy i uprzedzenia wobec osób z niepełnosprawnościami. Krystian angażuje się w działania edukacyjne mające na celu pokazanie codzienności osób z niepełnosprawnością ruchu oraz jako ekspert OzN realizuje szkolenia wspierające i pomagające osobom pełnosprawnym w poznaniu i komunikacji z osobami z niepełnosprawnościami

„Najbardziej jestem dumny z tego, że udało mi się założyć rodzinę, że jestem niepełnosprawny a i tak funkcjonuję jak osoba sprawna. Moim zdaniem każdy jest niepełnosprawny tylko nie po każdym możemy to zobaczyć.”

Niepełnosprawność jest tylko w głowie!

Pomimo tego, że jestem niepełnosprawny to czuję się spawany, mam wózek, który mi pomaga funkcjonować, ale nie traktuję tego jako utrudnienie tylko bardziej jako wygodę, na której zawsze mogę usiąść. Jak ja to mówię mam swoje krzesało, którego nikt mi nie zabierze!  „

Osoby z niepełnosprawnością ruchu

Osoby z niepełnosprawnością ruchu pracują w wielu branżach, są przedsiębiorcami i cenionymi specjalistami uczestniczą w życiu społecznym i zawodowym, pracują rozwijają swoje pasje, zainteresowania oraz kompetencje są integralną częścią naszej społeczności i równoprawnymi obywatelami.

Niepełnosprawność ruchu to najczęściej nabywana niepełnosprawność w wyniku nieszczęśliwego wypadku! Osoby zdrowe doświadczają niepełnosprawności ruchu na każdym etapie swojego życia.

Osoby z niepełnosprawnością ruchu spotykają się z litością lub oceną więc jeśli chcesz pomóc to nie oceniaj, bo po pierwsze jest człowiek a potem jego niepełnosprawność.

Codzienność osoby z niepełnosprawnością ruchu:

Jestem osobą poruszającą się za pomocą wózka, kul lub chodzika, moja niepełnosprawność mnie nie ogranicza, staram się żyć tak jak osoba sprawna, pracuję mam rodzinę i staram się realizować swoje plany i marzenia.  Moja aktywność w społeczeństwie łączy się eliminacją barier mentalnych i architektonicznych.  

Jak możesz mi pomóc:

• Proszę nie dotykaj mojego wózka bez mojej zgody
• Gdy ze mną rozmawiasz stań dalej od wózka lub usiądź, aby nasze twarze były na podobnym poziomie, nie muszę wtedy patrzeć do góry
• Gdy będą potrzebował pomocy to poproszę
• Nie wyręczaj mnie na siłę, lubię być osobą samodzielną

Lider społeczności osób z niepełnosprawnością intelektualną

Łukasz Solarz reprezentuje społeczności SELF-ADWOKATÓW w Rzeszowie działających przy Polskim Stowarzyszeniu na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną PSONI w Jarosławiu. Aktywnie uczestniczy w życiu społecznym i zawodowym, pracuje w zakładzie Aktywności Zawodowej w Rzeszowie, realizuje swoje plany oraz marzenia, uczestniczy w wielu projektach oraz lokalnych działaniach na rzecz osób z niepełnosprawnością intelektualną.

„Na co dzień drażni mnie, że osoby zdrowe nie rozumieją środowiska osób niepełnosprawnych, zarzucają im czasami, że za wolno się poruszają a nie raz nawet za szybko i nie są w stanie zrozumieć tych osób na co dzień. I tak naprawdę nie raz muszą się same przekonać co to znaczy niepełnosprawność, aby im pomagać.

Bardzo ważne jest to, aby osoby niepełnosprawne były doceniane i powinny też być szanowane.  Różnie z tym bywa, jedni doceniają a drudzy nie, wiadomo każdy człowiek ma swój charakter i czasem jest z tym ciężko.

Dumny jestem z tego, że mam rodzinę, chrześniaka i w ogóle, że mam z kim porozmawiać i że mam pracę. I w pewnym stopniu ukończone szkoły i wykształcenie. Świat się nie kończy na siedzeniu w domu i przed ekranem telewizora tylko można normalnie żyć i często wychodzić na spotkania z przyjaciółmi „

Osoby z niepełnosprawnością intelektualną

Osoby niepełnosprawnością intelektualną żyją aktywnie, pracują zawodowo, udzielają się społecznie, stale rozwijają swoje pasje, zainteresowania oraz kompetencje są równoprawnymi obywatelami, zasługują na szacunek i zrozumienie tak jak każdy człowiek, są integralną i ważną częścią naszej społeczności.

Osoby z niepełnosprawnością intelektualną spotykają się z dużym niezrozumieniem społecznym często litością lub negatywną oceną. Jeśli chcesz pomóc to nie oceniaj, bo po pierwsze jest człowiek a potem jego niepełnosprawność!

Codzienność osób z niepełnosprawnością intelektualną

Staram się być osobą samodzielną na tyle na ile mi pozwala moja niepełnosprawność, czasami potrzebuję więcej czasu i poproszę o pomoc. W kontaktach międzyludzkich najważniejsze jest zrozumienie i szacunek.

Jak możesz mi pomóc:

• Proszę mów wprost
• Czasami potrzebuję więcej czasu na odpowiedź i oswojenie się z nową sytuacją
• Unikaj głośnego lub bardzo wolnego mówienia oraz gestykulacji
• Nie zadawaj mi na raz wielu pytań – spowoduje to u mnie uczucie wycofania i niezrozumienia
• Nie traktuj mnie jak dziecko, jestem osobą dorosłą

Liderka społeczności rodziców i opiekunów dzieci z niepełnosprawnościami

Joanna Marnik jest mamą trójki dzieci, w tym Bruna, który ma 20 lat i jest niepełnosprawny. Bruno jest po wylewie krwi do mózgu w efekcie czego nie kontroluje swoje ciała i mówi się o takich osobach, że jest osobą leżącą. Pani Joanna jest Prezeską Stowarzyszenia na Rzecz dzieci z Dysfunkcjami Rozwojowymi BRUNO w Rzeszowie, stale wspiera środowiska rodziców dzieci z niepełnosprawnościami jest aktywna zawodowo i społecznie.

„Jako rodzice, wszystkie swoje dzieci tak samo kochamy i widzimy w nich to co jest najpiękniejsze, a w niepełnosprawności jest dużo piękna. Bruno ma dostęp do tej prawdziwej wartości, tej największej, jest szczery, kochający, ufający, taki prawdziwy, nie musi udawać.”

To co co mnie bardzo uderza, to stwierdzenie, że my rodzice niepełnosprawnych dzieci żerujemy na zasiłkach i darowiznach, natomiast nie ma otwartości społeczeństwa na pomoc innego rodzaju.

Rodzic, który dzisiaj rezygnuje z pracy dostaje świadczenie pielęgnacyjne, jakieś 2 500 zł na miesiąc i są rodzice, którzy rzeczywiście muszą to zrobić, nie mogą inaczej postąpić, bo to dziecko wymaga 24 godzinnej opieki. Natomiast szereg z nas, rodziców dzieci z niepełnosprawnościami pracuje i po to właśnie powstał nasz ośrodek – Stowarzyszenie BRUNO, żeby ci rodzice mogli opracować.”

„My naprawdę jesteśmy szczęśliwymi osobami i jestem przekonana, że o wiele bardziej szczęśliwymi a niżeli inne rodziny te, które nie mają kontaktu z niepełnosprawnością, mamy poukładane w głowach takie priorytety które to szczęście nie chce powiedzieć, że gwarantują, ale na pewno podnoszą.”

Rodzice i opiekunowie dzieci z niepełnosprawnościami

Dzieci z niepełnosprawnościami mają kochających i wspierających rodziców, tak samo jak dzieci zdrowe. Wspólnie spędzają czas a rodzice cieszą się z każdego sukcesu dziecka.

Rodzice dzieci z niepełnosprawnością aktywnie uczestniczą w życiu społecznym i zawodowym, są integralną częścią naszej społeczności i równoprawnymi obywatelami, często spotykają się z litością lub oceną więc jeśli chcesz pomóc to nie oceniaj, bo po pierwsze jest człowiek a potem jego niepełnosprawność.

Codzienność rodzica dziecka z niepełnosprawnościami

„Organizuję każdy dzień z uwzględnieniem potrzeb dwóch osób, siebie i mojego dziecka z niepełnosprawnością i akceptuję fakt, że tak będzie zawsze. „

Jak możesz pomóc:

• Nie parkuj na miejscach dla osób z niepełnosprawnością, nawet na chwilę!
• Zaakceptuj naszą rodzinę jako pełnosprawnych obywateli
• Porozmawiaj z nami, gdy masz pytania i wątpliwości
• Nie oceniaj, gdy z dzieckiem z niepełnosprawnością korzystamy z pierwszeństwa u lekarza lub w urzędzie

Osoby z niepełnosprawnościami mają takie same potrzeby jak osoby pełnosprawne

Zachowujmy się wobec wszystkich z szacunkiem!

Akceptacja

• Akceptacja drugiego człowieka
• Akceptacja jego inności
• Akceptacja odrębności, niezależnie od wyglądu

posiadanej niepełnosprawności

sposobu mówienia i poruszania się

Pomagaj nie wyręczaj

• Pomagaj zgodnie z potrzebą i komunikatem osoby z niepełnosprawnością
• Nie podejmuj decyzji za osobę z niepełnosprawnością
• Nie wyręczaj z myślą, że: będzie szybciej i zrobię to lepiej
• Zawsze zapytaj!

Zauważanie

• Nie odwracaj uwagi!
• Nie udawaj, że osoba z niepełnosprawnością nie istnieje
• Nie traktuj osoby z niepełnosprawnością jak niewidzialnej!

Fundacja „APROBATA” serdecznie zaprasza wszystkie dzieci, młodzież i osoby dorosłe z niepełnosprawnościami do udziału w Plebiscycie Rzeszowscy Siłacze, to My a lokalne społeczności osób z niepełnosprawnością, osoby pełnosprawne i środowiska wspierające integrację z OzN, Instytucje, Fundacje, Stowarzyszenia oraz osoby zainteresowane do współpracy i budowania wzajemnego dialogu oraz udziału w wydarzeniach towarzyszących.

Zarówno projekt, jak i konkretne działania podejmowane w Rzeszowie na rzecz osób niepełnosprawnościami pochodzą z Konwencji ONZ z dnia 13 grudnia 2006 r. o prawach osób niepełnosprawnych, ratyfikowanej przez Polskę w dniu 6 września 2012 r.

Zapraszamy do kontaktu:

Jolanta Fień Prezes Zarządu Fundacji ,,APROBATA’’

Kontakt: biuro@fundacjaaprobata.org.pl , strona: https://fundacjaaprobata.ippez.pl