Niepełnosprawność symulowana

Witajcie! Chciałbym powrócić tutaj z bardzo ważną i w moim odczuciu niezwykle przykrą kwestią. Chodzi o problem postrzegania przez otoczenie naszych niepełnosprawności w kategoriach lenistwa. Poruszam ten temat, gdyż miałem w ostatnim czasie sposobność zetknięcia się z nim, osobiście i nie zgadzam się z tą wysuwaną przez niektóre osoby tezą, pragnę więc obalić ją i pomóc w ten sposób w przełamaniu istniejącego stereotypu. Zapraszam serdecznie!

Czym jest lenistwo? Jak ja definiuje lenistwo?

Uważam, że na samym początku tej sprawy należy odpowiedzieć na pytanie, czym jest lenistwo? Mianem lenistwa określić możemy sytuację, w której czujemy niechęć do wykonywania istotnych dla nas czynności. Niestety często bywają to także czynności najprostsze i najbardziej prozaiczne takie jak zadbanie o samego siebie, czy zadbanie o porządek w miejscu naszego zamieszkania. Jeśli chodzi o to, czym dla mnie jest lenistwo, to mogę stwierdzić, iż jest to brak chęci do przełamywania barier stających na drodze do naszego szczęścia.

Dla osób z niepełnosprawnościami problem lenistwa jest szczególnie istotny, ponieważ w momencie, w którym zaczyna ono postępować pojawiają się trudności, czy wręcz niechęć do zadbania tak o własne zdrowie, jak i o własną przyszłość, co dla osoby niepełnosprawnej ma znaczenie kluczowe.

Utożsamianie niepełnosprawności z lenistwem

Dlaczego w bardzo wielu przypadkach niepełnosprawność i wynikająca z niej niemożność wykonania określonej czynności łączona jest z lenistwem? Myślę, że składa się na to kilka czynników od niewystarczającej wiedzy na temat określonego schorzenia i jego charakterystyki, po wierzenia w szereg błędnych opinii na temat środowiska osób niepełnosprawnych krążących po świecie.

Niepełnosprawność i lenistwo

Czasami osoby pełnosprawne, mierzą nasze życie swoją miarą i układają w głowie scenariusz: ja na ich miejscu to bym miał większe zaangażowanie lub robił więcej i więcej, i lepiej. Czy na pewno?

W jaki sposób osoby niepełnosprawne powinny przełamywać stereotyp niepełnosprawności wyuczonej?

Podsumowując temat dobrze byłoby odpowiedzieć sobie na pytanie, w jaki sposób osoba niepełnosprawna powinna radzić sobie ze swoją przypadłością jako objawem lenistwa w czyichś oczach? Odpowiedzią na to pytanie niech będą trzy rady.

• osoby z niepełnosprawnościami nie powinny traktować ich jak nałożonego na nie balastu niezależnie od tego, czy niepełnosprawność jest wrodzona, czy też nabyta
• osoba niepełnosprawna powinna pamiętać o tym, na co pozwala tej osobie jej schorzenie
• należy pamiętać, aby nie wykonywać określonych czynności na siłę, czy będąc pod czyjąś presją!

Wiem, że każdy z nas ma różne etapy w swojej niepełnosprawności, ale najważniejsza jest determinacja i zaangażowanie na poziomie najwyższym jaki w danym momencie czujemy sami i jesteśmy w stanie zrealizować:).

Opracowanie Rampowicz Kamil Drożyński

.

.

Artykuły Kamila Drożyńskiego