Nowelizacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zakłada, że osoby niepełnosprawne opuszczające warsztaty terapii zajęciowej (WTZ) będą mogły zgłaszać potrzebę kontynuowania wsparcia udzielanego w warsztacie – bez względu na utratę zatrudnienia lub jego zmianę (ma to być nie mniej niż 5 godzin miesięcznie).

Osoba niepełnosprawna, która opuściła warsztat terapii zajęciowej w związku z podjęciem zatrudnienia, w przypadku utraty pracy po zgłoszeniu uczestnictwa w WTZ (w ciągu 90 dni od dnia opuszczenia warsztatu) będzie miała pierwszeństwo w rozpoczęciu terapii. Zajęcia klubowe w WTZ mają być finansowane ze środków PFRON. W 2018 r. zaplanowano na ten cel 1,2 mln zł.

Ustawa zakłada też, że pracodawca rodziców osób niepełnosprawnych będzie mógł odmówić realizacji wniosku takich pracowników o telepracę lub elastyczne godziny pracy jedynie w sytuacji, gdy zgoda na taką zmianę jest niemożliwa ze względu na organizację pracy lub jej rodzaj.

Nowelizacja wprowadza także wydłużenie dla rodziców z 14 do 30 dni prawa do zasiłku opiekuńczego. W praktyce oznacza to wydłużenie prawa do zasiłku opiekuńczego o 16 dni w przypadku chorych dzieci niepełnosprawnych między 14. a 18. rokiem życia.

W głosowania przyjęto poprawki zakładające ulgi podatkowe dla osób, na których utrzymaniu pozostają najbliżsi członkowie rodziny z niepełnosprawnością, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Wczoraj Sejm uchwalił także dwie inne ustawy wspierające osoby niepełnosprawne. Sejm uchwalił ustawę, która zakłada, że renta socjalna wzrośnie z 865,03 zł do 1029,80 zł. Nowa regulacja ma wejść w życie 1 września 2018 r. z mocą od 1 czerwca.

Uchwalona została także ustawa wprowadzającą szczególne uprawnienia w dostępie do świadczeń opieki zdrowotnej, usług farmaceutycznych oraz wyrobów medycznych dla osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Ustawa przewiduje m.in. zniesienie okresów użytkowania wyrobów medycznych (np. wózków inwalidzkich), prawo do korzystania ze świadczeń zdrowotnych, a także usług farmaceutycznych w aptekach poza kolejnością, korzystanie ze świadczeń specjalistycznych bez konieczności uzyskania skierowania.