5 kwietnia 2017r., w ramach Akademii 50+ organizowanej przez Wyższą Szkołę Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, z wykładem wystąpił czterokrotny medalista paraolimpijski w dziedzinie handbike’u – Rafał Wilk.

Podczas wykładu pt. „Droga do Rio” Rafał Wilk opowiedział zgromadzonym swoją historię oraz zdradził jak wypadek wpłynął na to, że jego życie mogło stać się lepsze. „Nigdy nie powiem, że życie wózkowicza jest gorsze” – wyznał. Swoje ręce określił złotymi, bo to dzięki nim teraz osiąga wszystko.

Rafał Wilk jest byłym żużlowcem, 3 maja 2006r. podczas meczu w Krośnie uległ wypadkowi, w którym stracił władze w nogach. Dzięki rehabilitacji zaczął jeździć na specjalnym wózku, ale na tym nie poprzestał. – „Po wypadku powrót prawie do motorów. Pomimo przeciwskazań lekarzy, po trzech miesiącach jeździłem już na quadach. To była taka moja odskocznia od rehabilitacji.”

Przed wypadkiem uprawiał też narciarstwo zjazdowe, po pół roku od wypadku zaczął jeździć na nartach jednośladowych mono ski. Potem przyszła pora na kolarstwo na rowerze z napędem ręcznym, tzw. handbike. „Po trzech latach od wypadku wsiadłem na handbike’a. Nie chciałem roweru do rehabilitacji, od razu wiedziałem, że będzie to rower do wyścigów”. Po pierwszym zakręcie, mimo upadku, wiedział już, że to jest właśnie to.

Kolarstwo na rowerze z napędem ręcznym stało się główną dyscypliną Wilka. Odnosi w niej same sukcesy – 3 złote medale i 1 srebrny medal olimpijski, 1. miejsce w Mistrzostwach Polski, VI w MŚ w jeździe na czas, cztery zwycięstwa w zawodach Pucharu Europy, 2. miejsce w maratonie nowojorskim; 1. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2012, 2013 oraz dwa tytuły Mistrza Świata.

W 2016 roku przejechał ponad 17 tys.kilometrów. W ciągu tego roku czeka go ok.40 startów w zawodach.

„Pierwsze Igrzyska w Londynie, pierwsze dwa złote medale. Kiedyś mojemu ojcu obiecałem, że będę najlepszy. Ojciec zmarł kilkanaście lat temu w wypadku. Moje życie tak się potoczyło, że dało mi szanse zdobyć pierwszy złoty medal, który zadedykowałem właśnie jemu.”

W 2016 roku podczas XV Letnich Igrzysk Paraolimpijskich, Rafał Wilk zdobył kolejne złoto oraz srebro. Złoto w Londynie zadedykował ojcu, złoto z Rio mamie.

Przyznał, że za sukcesami stoi wiele godzin ciężkiej pracy, ale przyświeca mu zawsze myśl, że nie ma złej pogody na trening. W dniu wykładu również trenował mimo deszczu i zimnego wiatru. „W zmaganiach z trudnościami można sobie uświadomić własny potencjał”.

Podczas wykładu Rafał Wilk zaprezentował wiele zdjęć ilustrujących jego życie, również te z profesjonalnych sesji zdjęciowych. Przed igrzyskami był twarzą kampanii marki F4, która ubierała polskich olimpijczyków. Wziął też udział w projekcie fotograficznym: „Kalendarz  PARA.Olimpijczycy”, w którym niepełnosprawni sportowcy wystąpili w eleganckich strojach i towarzyszyli  im sportowcy pełnosprawni.

Opowiedział również zebranym o swoich pierwszych krokach (kilka dni temu na fanpage’u Rafała Wilka na Facebook’u można było zobaczyć filmik, na którym dzięki egzoszkieletowi po 11 latach znów zaczął chodzić). „Po 11 latach zrobiłem ponad 300 kroków, kosztowało mnie to wiele stresu” – przyznał.

Rafał Wilk mocno wierzy, że dzięki rozwojowi współczesnych technologii kiedyś z wnuczką pójdzie na spacer o własnych siłach.

Po wykładzie odpowiedział też na wiele pytań z sali, m.in. o techniczne parametry rowerów, na których startuje; o plan treningowy; wsparcie finansowe oraz techniczne na wyjazdy. Opowiedział też o kontroli antydopingowej w systemie antydopingowym Adam, który musi znać miejsca jego pobytów.

Zapytany przez słuchaczy – jaki jest jego kolejny cel sportowy, Wilk odpowiedział: 1. Miejsce w Mistrzostwach Świata w RPA, do których już rozpoczęły się treningi.

My kibicujemy i trzymamy kciuki!

Na zakończenie spotkania czekała jeszcze na obecnych jedna niespodzianka. W pokazie sportowo-artystycznym wystąpiła, trenująca akrobatykę, córka Mistrza – Wiktoria Wilk wraz z koleżanką z zespołu „ETC Mystique” znanego szerszej publiczności z występu w „Mam Talent”. Dziękujemy za ten miły gest.

Życzymy zarówno tacie, jak i córce ze sportowym zacięciem, wielu sukcesów.