Kochani, piszę ten artykuł, ponieważ chcę uświadomić społeczeństwo, że osoby z niepełnosprawnością ruchową, czy intelektualną , nie różnią się niczym od osoby pełnosprawnej. Czasem potrzebują pomocy w codziennych czynnościach!

Osoby z pewnymi ograniczeniami, czy to ruchowymi, czy z niepełnosprawnością intelektualną, są takim samym człowiekiem jak WY – ludzie pełnosprawni. Czują emocje tak jak wszyscy. Dość rzadko spotyka się osoby, które gdy pierwszy raz widzą osobę na wózku inwalidzkim, z innym ułożeniem ciała, ze spastyką w kończynach górnych, czy dolnych, nie reagują negatywnie. Człowiek, który nie miał nigdy do czynienia z osobami niepełnosprawnością omija je ,,szerokim łukiem”. Często dziwiąc się rodzicom/opiekunom takiej osoby, jak oni mogą opiekować się przez dwadzieścia cztery godziny na dobę.

Akceptacja niepełnosprawności

Chcą być poprostu akceptowani, takimi jakimi są! W Dzisiejszym zakręconym świecie, los drugiej osoby nie zawsze ,,obchodzi ‘’drugiego człowieka. Jak to jest, gdy świat odrzuca cię ze względu na coś na co wpływu się nie ma?

Często , zdarza się tak, że rodziny osób z niepełnosprawnością są ,, wytykani palcami’’ – ponieważ podjęli się tak ważnego zadania jak bycie przy ,,nas’’ całą dobę .

Moi drodzy odbiorcy nasi rodzice są bohaterami naszej codzienności. ,,My‘’ CHCEMY TYLKO, ABY ŚWIAT NAS PRZYJĄŁ TAKIMI JAKIMI JESTEŚMY – PAMIĘTAJCIE

ZOBACZ WE MNIE CZŁOWIEKA, A NIE POWYGINANE CIAŁO, UŁOŻONE W SPECJALISTYCZNYM WÓZKU.

Autor: Rampowiczka Weronika