Kiedyś poznałam młodą dziewczynę.
Poznałam ją 27 lat temu.
Mimo, iż dziewczyna urodziła się niepełnosprawna i tak już bardzo wiele osiągnęła.
Znam ją dość dobrze i wiem jaka jest.
Byłam z tą dziewczyną kiedy była mała,
kiedy dorastała,
byłam z nią kiedy się uczyła.
Byłam z tą dziewczyną rano, popołudniu i wieczorem,
jestem z nią teraz.
Dalej przyglądam się dziewczynie jak sobie radzi,
i widzę, że bardzo się stara i próbuje coś w sobie zmienić.
Dziewczyna próbuje coś w sobie zmienić mimo tego,
że ciągle coś albo ktoś jej w tym przeszkadza.
Jednak mam nadzieje, że dziewczyna znajdzie kogoś, kto jej pomoże.
Kogoś, kto ją wesprze we wszystkim i wysłucha.
Może będzie to jakaś przyjaciółka?
Albo może jakiś przyjaciel?
Nie wiem..
Mam jednak nadzieje, że znajdzie w końcu swojego dobrego anioła…
Puenta: Każdy z nas potrzebuje wsparcia oraz dobrej duszy, na którą zawsze może liczyć. Ważne jest aby mieć przy sobie kogoś, kto nas wspiera oraz pomaga. Dziewczyna w wierszu, która mimo że wiele osiągnęła poszukuje kogoś, kto będzie przy niej. Udało jej się, odnalazła swojego Anioła Stróża. Tą osobą okazała się przyjaciółka, którą poznała 2 sierpnia 2016 roku. Posiadanie kogoś bliskiego, kto nas motywuje do działania i wspiera pomimo wszystko, jest jak skarb. Dzięki takim osobom pokonywanie barier jest znacznie łatwiejsze.
Podziękowania: Kochana Moja <3 dziękuję Ci z całego serca za to, że 3 lata i 4 miesiące temu Pojawiłaś się w moim życiu. Dziękuję Ci z całego serca za to, że mnie we Wszystkim Wspierasz, dziękuję Ci z całego serca za to, że zawsze mnie Rozumiesz i dziękuję Ci z całego serca za to, że Jesteś.
Pingback: Wiersz Rampowiczki Lidii "Siedzę sama" #2
Pingback: Wiersz Rampowiczki Lidii "Budzę się rano" #3
Pingback: Historia mojego życia - Mój niepełnosprawny świat
Pingback: Wiersz Rampowiczki Lidii " Proszę Pomóż mi..." #4