Niepełnosprawność a Sztuki Walki – samoobrona-BJJ i grappling
Witajcie! Odpowiadając potrzebom czytelniczym chciałbym opowiedzieć o historii jednej z odmian ju-jitsu jaką jest Brazylijskie ju-jitsu (BJJ), przybliżę też tajniki grapplingu, dowiecie się również kto trenował takie gwiazdy kina jak Chuck Norris, Steven Seagal czy Bruce Lee, tak więc zapraszam!
Na początku pragnę wyjaśnić na czym polega walka w stylu BJJ oraz jakie są jej zasady, aby Państwu następnie przedstawić Wojowników z niepełnosprawnością.
Brazylijskie ju-jitsu
Brazylijskie ju-jitsu zwane również Gracie ju-jitsu jest brazylijskim sportem walki wywodzącym się z ju-jitsu, zapasów i judo. Sport ten cechuje nacisk na walkę w parterze.
Charakterystyka BJJ
Brazylijskie ju-jitsu oprócz walki w parterze jest dyscypliną charakteryzującą się także walką w stójce i w zwarciu. Podstawowe dwie metody walki w BJJ to: walka w gi czyli kimonie oraz tzw. submission fighting. Brazylijskie ju-jitsu to walka polegająca na starciu z jednym przeciwnikiem. Celem walki jest przejęcie kontroli nad przeciwnikiem poprzez zadawanie mu kontrolowanego bólu, bądź też pod groźbą utraty przytomności-z bólu jak też duszenia. Walka w BJJ odbywa się głównie w parterze.
Walka w parterze
Jest to walka wręcz. Ma ona miejsce, kiedy obaj zawodnicy znajdują się na podłożu (klęczą lub leżą) zwykle stosując przy tym chwyty i uderzenia.
Taktyka BJJ
Taktyka Brazylijskiego ju-jitsu oprócz sprowadzenia przeciwnika do parteru polega także na unieruchomieniu go, oraz wykonaniu techniki kończącej zmuszającej przeciwnika do poddania się, lub kończącej się dla niego utratą przytomności. W BJJ stosuje się także rzuty mające na celu wykorzystanie wyżej opisanej taktyki walki w parterze. Chwyty często wykonywane są nogami poprzez zahaczenie lub objęcie części ciała przeciwnika. Brazylijskie ju-jitsu koncentruje się na walce z nieuzbrojonym przeciwnikiem. Przydaje się, kiedy zachodzi potrzeba unieruchomienia przeciwnika bez wyrządzenia mu poważnego uszczerbku na zdrowiu. Walory tejże walki zostały docenione przez wojsko i policję.
Historia BJJ
Dyscyplinę tą rozsławił Maedo Mitsuyo znany także jako „Hrabia Walki”. W 1914 roku Mitsuyo, który był posiadaczem stopnia 5 dan w judo, startował w profesjonalnych turniejach zapaśniczych w USA, Wielkiej Brytanii w Hiszpanii na Kubie w Panamie oraz Meksyku a ostatecznie osiedlił się w Brazylii. Około roku 1919 Maeda uczył 17-letniego Brazylijczyka Carlosa Gracie mieszanki judo Kodokan i amerykańskiej walki catch-as-catch-can. Jako że Maeda określał sztukę walki, której nauczał mianem ju-jitsu zaczęto określać ją mianem Brazylijskiego ju-jitsu. Maeda został jednak wykluczony z Kodokanu za niezgodne z zasadami judo walki za pieniądze. W 1924 roku Gracie otworzył komercyjną akademię sztuk walki początkowo w Belem, potem także w Rio de Janeiro.
Grappling
Słowo „grappling” to neologizm pochodzącego z języka angielskiego „grapple”, co oznacza „złapać” „chwytać”. Grappling wykorzystuje kombinacje chwytów takich jak wyżej wspomniane dźwignie, duszenie czy rzuty. Zabronione są w niej uderzenia. Alternatywną formą grapplingu są zawody submission-fighting.
Niepełnosprawni wojownicy Brazylijskiego ju-jitsu – BJJ
Opowiedziałem o tym czym charakteryzuje się Brazylijskie ju-jitsu, jego historii oraz technice walki, przyjrzyjmy się więc trzem charyzmatycznym postaciom, którym niepełnosprawność nie przeszkodziła w rozwijaniu swoich umiejętności w tej dziedzinie, oraz może służyć za przykład dla innych trenerów, oto one!
Jean Jacques Machado
Zdobywca czarnego pasa BJJ. Machado urodził się wadą, która pozbawiła go palców u lewej ręki. Oprócz czarnego pasa Machado jest także zdobywcą mistrzostwa ADCC, dwa razy zajął także drugie miejsce. Wygrywał też mniej lub bardziej znaczące zawody, a jego grapplingowa kariera jest rozciągnięta na ponad ćwierć wieku. Machado potrafił wykorzystywać swoją niepełnosprawność do tego, aby zdobywać przewagę nad przeciwnikiem.
Oprócz BJJ próbował także swoich sił w MMA oraz sportowym sambo. Zdobywca mistrzostw kilku stanów jak również Mistrzostw Panamerykańskich. Machado przyczynił się do rozwoju BJJ w Ameryce przenosząc się tam z Brazylii, aby po przeprowadzce pomagać starszemu bratu w rozwoju szkółki BJJ. Jest to jeden z najlepszych trenerów na świecie. Jego uczniami byli wspomniani na wstępie: Steven Seagal, Bruce Lee oraz Chuck Norris.
Aaron Broverman
Kolejną postacią udowadniającą, że niepełnosprawność nie stanowi przeszkody w dążeniu do sukcesów w sztuce walki jaką jest BJJ jest Aaron Broverman. Urodzony z porażeniem mózgowym, które w żaden sposób nie przeszkodziło mu w trenowaniu. Niewątpliwie przyczynił się do rozpowszechnienia BJJ wśród osób z niepełnosprawnościami, udowodniając w ten sposób, że tak osoby niepełnosprawne jak i w pełni sprawne mogą śmiało wybrać tą drogę.
Broverman w roku 2015 uczestniczył w turnieju Grappler’s Heart w Ameryce Północnej. Turniej ten jest przeznaczony dla osób niepełnosprawnych. Oprócz uczestnictwa w tym turnieju był także członkiem jego rady dyrektorskiej. Niepełnosprawność nie przeszkadza Brovermanowi także w redagowaniu tekstów dla „Fightland”, jednego z najbardziej popularnych portali dotyczących sportów walki na świecie.
Sean Fong
Pochodzi z Australii. Jego niepełnosprawność jest wynikiem wypadku. Stracił w nim rękę i nogę. Miał wtedy 7 lat. Jednak zdarzenie to nie było powodem, dla którego Fong nie miałby ustanawiać rekordów pływania i nie trenować BJJ kilka razy w tygodniu. Uważa, że iż rywalizacja, której podejmuje się w dorosłym wieku pozwala na nadrobienie zaległości z czasów, kiedy wypadek i leczenie wykluczyły go ze sportu.
Fong sam o sobie nie wypowiada się w kategoriach niepełnosprawności, oraz nie zgadza się na to, aby podczas walki traktowany był ulgowo. Jego pasja w trenowaniu doprowadziła go do zdobycia mistrzostwa w Abu Dhabi. Swoim nastawieniem do życia udowadnia, że niepełnosprawność nie jest przeszkodą w realizowaniu swoich marzeń, mawia, że ” Ludzie myślą, że jestem całkowicie bezbronny, jednak to iluzja, żyję, by rozbijać iluzje ludzi”.
Tekst i pracowanie: Kamil Drożyński
Zapraszamy do przeczytania publikacji Kamila:
Stosunek Narodowego Socjalizmu do osób z niepełnosprawnościami
https://rampa.net.pl/stosunek-narodowego-socjalizmu-do-osob-z-niepelnosprawnosciami/
Przepuklina oponowo-rdzeniowa-historia schorzenia,diagnostyka i leczenie
Pingback: Niepełnosprawność zmotoryzowana - historia wózka inwalidzkiego