Rampowicz Krystian w rozmowie z Konradem Drożańskim opowiada swoją historię. Wspomina drogę do samodzielności i największe wyzwania, jakie napotkał w tym procesie. Nawiązuje też do najnowszego wyróżnienia, które uzyskał w konkursie ,, Człowiek bez barier 2023’’. Jeśli chcecie lepiej poznać Krystiana, koniecznie posłuchajcie! https://www.youtube.com/watch?v=_JRiPfhLGdo&ab_channel=RampaPortal Dajcie znać czy wynieśliście z rozmowy coś dla siebie? Jak Wam…
Cześć 😊 Dziś opowiadam część historii mojego życia. Staram się przekazać, że mimo, że może na początku tego nie widać, to większość wydarzeń w naszym życiu ma sens. Trzeba jednak pozwalać sobie na przestrzeń i posłuchanie siebie. Czasem bywa to bolesne, bo musimy też rozliczyć się ze sobą i stanąć w prawdzie ze swoimi wadami…
Pamiętnik autorka: Lidia Markiewicz Chciałabym opowiedzieć o sobie i o tym, jak wygląda mój niepełnosprawny świat. Mam 32 lata i urodziłam się w Skarżysku - Kamiennej. Od urodzenia choruję na mózgowe porażenie dziecięce - czterokończynowe z większym porażeniem prawej strony ciała. Moja rodzina Poruszam się na wózku. Mieszkam w małej miejscowości, która położona jest w…
Depresja, no właśnie -dziwne słowo, które większości ludzi kojarzy się z geografią, z miejscem, które znajduje się pod powierzchnią. Ironia! To tak jak z naszą głową! Jestem nisko! Na dnie! Mnie też dopadło, chociaż kiedyś wstyd było tak mówić! Masz depresje?! Jesteś wariatem, musisz się leczyć! Urodziłam chore dziecko, wzięłam winę na siebie, bo to…
Siedzę i patrzę na błękitne niebo. Niebo, po którym płyną wolno i spokojnie niewielkie chmury. Na moją twarz padają promyki letniego słońca i ogrzewają ją. Patrzę w niebo, zamykam oczy i myślę o Tobie Panie... Nie widzę Cię, ale wiem, że tam Jesteś... Panie, Ty Powiedziałeś mi kiedyś, że choć urodziłam się taka maleńka i…
Siedzę w pokoju i patrzę w okno.Świeci słońce, ale jest chłodno.Po niebie płyną deszczowe chmury.Czasem słońce zachodzi i niebo płacze. Płaczę tak jak moja dusza..Niebo płacze deszczowymi łzami..A moja dusza płacze łzami samotności..Panie Boże dlaczego tak jest? Przecież Powiedziałeś mi, że dam sobie radę.Powiedziałeś mi, że będzie lepiej.Dlaczego jest inaczej?Dlaczego czuje się załamana? Przecież nie…
Witam serdecznie! Nazywam się Paweł Borowiecki. Mam 32 lata i mieszkam w Radomiu. Jestem osobą z niepełnosprawnością ruchową. Urodziłem się z przepukliną oponowo–rdzeniową i poruszam się na wózku. Jednak moja niepełnosprawność wcale nie przeszkadza mi w byciu pedagogiem, terapeutą. Zacznijmy jednak od początku moją historię… Początki edukacji Swoją edukację szkolną rozpocząłem w latach 90-tych, w…
