Jestem. Chociaż nie widzisz czasami tego. Może się boisz mojej osoby? Lub wózka inwalidzkiego? Lecz czy warto, tak robić? Ja sądzę. Oraz myślę, że na pewno nie. Lecz każdy z nas podejmuje. Jakąś decyzję. Taką jaką chcę. Wózek jest i będzie tylko przedmiotem. Bez niego nie mogę już żyć. Tak to nie raz bywa nie…
Być – zależną od innych Być-w niektórych sprawach jak dziecko we mgle[ prace manualne] Być – dziewczyną , która walczy Być- mimo wszystko osobą uśmiechniętą do życia Nie sprzeczać się dlaczego ja? Brać życie garściami Być Autorka: Weronika Sowa
,, ZDROWIE PSYCHICZNE'' JAKŻE WAŻNE SZCZEGÓLNIE U OSOBY Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ POTRZEBUJEMY POMOCY NIE TYLKO TEJ MATERIALNEJ ALE OBECNOŚCI DRUGIEJ OSOBY ROZMOWY PSYCHIKA -WAŻNA RZECZ CZASEM ZE WZGLĘDU NA DOLEGLIWOŚCI JESTEŚMY WYOBCOWANI PRZEZ SPOŁECZEŃSTWO NIERAZ POTRZEBUJEMY OBECNOŚCI DRUGIEJ OSOBY Autorka: Rampowiczka Weronika
DO SZKOŁY UCZĘSZCZAŁAMZBIOROWEJPRZEZ MPDCZUŁAM SIĘ INNAOD RÓWIEŚNIKÓWNIE UCZĘSZCZAŁAMNA LEKCJE W-FRÓŻNIŁY MNIERÓWNIEŻRYSUNKIWYKONYWANEPRZEZ MOJĄOSOBĘMPD- ,,ŻYCIE SZKOLNE"
Życie… z bólem z kurczami mięśni z pospinanym ciałem 24- na dobę nie łączące się palce Życie nie usłane różami mimo wszystko spełnione Weronika Sowa . . Publikacje Rampowiczki Weroniki https://rampa.net.pl/zycie-z-chorobami-nieuleczalnymi-wiersz-weronika-sowa/ https://rampa.net.pl/zyc-to-umiec-wykorzystac-kazda-chwile-zycie-na-150-procent/
Brakuje jeszcze tylko Ciebie Tam gdzieś, na końcu świata hen Tak wiele ludzi jest w potrzebie A Ty rozpromienić możesz ich dzień Daj kubek wody - napój ich Powiedz też dobre słowo Dla Ciebie jest to malutki gest Dla nich cień szansy życia na nowo Tam nie ma wody Tam nie ma nic Są tylko…
Jakie to życie? Wstaję rano- leki W południe – leki Wieczór- leki * W międzyczasie rozciąganie Inaczej mięśnie bolą Sztywna stopa Kostka niewykonująca ruchów Dzień, 14 ,16 MPD, zapalenie wątroby, osteopenia autorka: Weronika Sowa . . Publikacje Rampowiczki Weroniki: https://rampa.net.pl/niepelnosprawnosc-wyrok-czy-dar-od-losu-wiersz/ https://rampa.net.pl/mpd-codziennosc-walka-o-lepsze-jutro-mimo-podstepnej-choroby/
,,ŻYCIE DAŁO W KOŚĆ’’ MIEĆ SPASTYKĘ RYSOWAĆ JAK 5 LATEK NIE MÓC PEWNYCH RZECZY PRZESKOCZYĆ A MIMO TO MIEĆ W SOBIE MOC SIŁĘ POKAZYWAĆ ,ŻE MOŻNA WĄTROBA CHORA CO ZROBIĆ? UMIEĆ SIĘ UŚMIECHAĆ KOŚCI SIĘ POSYPAŁY CO ROBIĆ NIE DAWAĆ SIĘ ŻYCIE DAŁO W KOŚĆ Autor: Rampowiczka Weronika
Często, zamknięci, z brakiem okna świat Zaplątani w sidła bezwładnego ciała Zdani na pomoc drugiej osoby Dar losu czy wyrok? Wyrok-słowo, pasujące Lecz nie adekwatne Dar-czyżby? Jesteśmy jedyni, niepowtarzalni, wyjątkowi Wnosimy do zapędzonego świata Namiastkę, nauki pokory, cierpliwości Innego spojrzenia na świat Z innej perspektywy Często z perspektywy siedzącej Jesteśmy ignorowani Często brak akceptacji Wpływa…
Pamiętnik autorka: Lidia Markiewicz Chciałabym opowiedzieć o sobie i o tym, jak wygląda mój niepełnosprawny świat. Mam 32 lata i urodziłam się w Skarżysku - Kamiennej. Od urodzenia choruję na mózgowe porażenie dziecięce - czterokończynowe z większym porażeniem prawej strony ciała. Moja rodzina Poruszam się na wózku. Mieszkam w małej miejscowości, która położona jest w…
