Jestem.
Chociaż nie widzisz czasami tego.
Może się boisz mojej osoby?
Lub wózka inwalidzkiego?
Lecz czy warto, tak robić?
Ja sądzę.
Oraz myślę, że na pewno nie.
Lecz każdy z nas podejmuje.
Jakąś decyzję.
Taką jaką chcę.
Wózek jest i będzie tylko przedmiotem.
Bez niego nie mogę już żyć.
Tak to nie raz bywa nie ma co tu kryć.
Wiersz Rampowiczki Joanny
Jeżeli chcielibyście wspomóc Joanne informacja o 1,5% :
![](https://sp-ao.shortpixel.ai/client/to_webp,q_glossy,ret_img,w_705,h_452/https://rampa.net.pl/wp-content/uploads/2023/10/joanna-15-1024x658.png)
Pingback: Rampowiczka Joanna spełniła swoje marzenie- wydała tomik wierszy i opowiadań