Jestem.

Chociaż nie widzisz czasami tego.

Może się boisz mojej osoby?

Lub wózka inwalidzkiego?

Lecz czy warto, tak robić?

Ja sądzę.

Oraz myślę, że na pewno nie.

Lecz każdy z nas podejmuje.

Jakąś decyzję.

Taką jaką chcę.

Wózek jest i będzie tylko przedmiotem.

Bez niego nie mogę już żyć.

Tak to nie raz bywa nie ma co tu kryć.

Wiersz Rampowiczki Joanny

Jeżeli chcielibyście wspomóc Joanne: