Czy tylko mi się wydaje, że zimowe igrzyska są w cieniu letnich igrzysk? To tak, jak w rodzeństwie jedno z dzieci jest bardziej faworyzowane, mimo że każde z nich odnosi swoje sukcesy. W dzisiejszym artykule skoncentrujemy się na przedstawieniu np. historii zimowych igrzysk paraolimpijskich.
Zostaną wyszczególnione tylko te igrzyska, o cechach których warto opowiedzieć.
Wprowadzenie
Równie istotne znaczenie dla rozwoju sportu osób niepełnosprawnych, poza Letnimi Igrzyskami Paraolimpijskimi, odgrywają Zimowe Igrzyska Paraolimpijskie. Ich historia rozpoczęła się o wiele później niż historia letnich paraolimpiad, z tego względu, że na drodze ku realizacji tego przedsięwzięcia pojawiały się liczne problemy, z którymi trzeba było się zmierzyć. Takim przykładem jest chociażby problem z transportem, a także zaadaptowanie sprzętu do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Gdzie jest początek tej historii
Sporty zimowe odgrywały znaczącą rolę dla rannych cywilów i żołnierzy, którzy po II wojnie światowej robili wszystko, aby powrócić do narciarstwa. Zimowe Igrzyska Paraolimpijskie zapoczątkował Sepp Zwicknaglz, osobistość, o której w moim mniemaniu nie mówi się tak często, jak w przypadku pioniera Letnich Igrzysk Paraolimpijskich Ludwig’a Guttmmana. Obustronnie amputowany obywatel Austrii potrafił w niebywały sposób dostosować sprzęt narciarski do potrzeb osób niepełnosprawnych. Dzięki niemu w 1948 r. zorganizowano pierwsze kursy z narciarstwa alpejskiego dla osób niepełnosprawnych, a także w tym samym roku odbyły się pierwsze udokumentowane zawody narciarstwa alpejskiego dla osób niepełnosprawnych w Badgastein (Austria) liczące 17 sportowców. Lata 60 oraz 70 cieszyły się rozwojem zainteresowania w zakresie sportu alpejskiego i biegowego. Pierwsze mistrzostwa świata w sportach zimowych miały miejsce w Grand Bornard we Francji w roku 1974. W zawodach uczestniczyli głównie zawodnicy z dysfunkcją wzroku oraz po amputacji kończyn górnych startując na stojąco. Za sprawą rozwoju technologii już w latach 70. do rywalizacji sportowej dołączyły osoby startujące w pozycji siedzącej. Po szesnastu latach od pierwszych letnich igrzysk paraolimpijskich możliwe stało się zorganizowanie paraolimpiady zimowej.
Niektóre wyszczególnione igrzyska
Ornskoldsyik 1976 rok
I Zimowe Igrzyska Paraolimpijskie zostały zorganizowane w 1976 roku w Ornskoldsyik na terenie Szwecji. Dyscyplinami sportowymi, w których zawodnicy rywalizowali były: narciarstwo klasyczne oraz narciarstwo alpejskie. Saneczkarstwo stanowiło dyscyplinę pokazową. Uczestnikami rywalizacji były osoby niewidome i niedowidzące, a nawet po amputacjach kończyn. W zawodach brało udział 198 zawodników. Znacznie mniej, aniżeli w przypadku I letnich igrzysk paraolimpijskich, podczas których liczba sportowców była dwukrotnie większa.
Narciarstwo alpejskie jako jedna z dwóch dyscyplin sportowych na I paraigrzyskach zimowych
Geilo 1980 rok
II Zimowe Igrzyska Paraolimpijskie odbyły się cztery lata po pierwszych igrzyskach w Geilo w Norwegii. Po raz pierwszy w zawodach wzięły udział osoby z każdą dysfunkcją ruchową, nie mogło zabraknąć również osób niedowidzących oraz niewidomych. Trzeba również dodać, iż wprowadzono dyscypliny, w których można konkurować ze sobą w pozycji siedzącej. Tym razem igrzyska gościły 229 zawodników.
Tignes-Arbetville 1992 rok
Kolejne igrzyska odbyły się w 1992 r. w Tignes-Arbetville we Francji. Nowością był udział sportowców z niepełnosprawnością intelektualną, którzy wzięli czynny udział w pokazowych dyscyplinach. Ze względu na problemy techniczne podjęto decyzję o zrezygnowaniu z konkurencji przeprowadzonych na lodzie, takimi dyscyplinami były: wyścig na sankach oraz hokej. Liczebność sportowców wynosiła 365.
Lillehammer 1992 rok
Na Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich w 1994 roku, które odbyły się w Lillehammer w Norwegii, dominowały Niemcy oraz USA – zawodnicy tych krajów zdobyli najwięcej złotych medali. Poza tym pokazano po raz pierwszy hokej na lodzie jako dyscyplinę sportową. Igrzyska te odbyły się dwa lata po poprzedniej paraolimpiadzie, gdyż zapadła decyzja, aby wydarzenie przenieść na rok parzysty pomiędzy dwoma Letnimi Igrzyskami Paraolimpijskimi. Wszystkich reprezentantów było 489.
Nagano 1998 rok
W Nagano w Japonii w 1998 roku odbyły się już VII Zimowe Igrzyska Paraolimpijskie. 562 sportowców mierzyło się ze sobą w czterech dyscyplinach: narciarstwo alpejskie, narciarstwo klasyczne, hokej na lodzie i wyścigi na sankach. Dzięki tym zawodom wzrosło zainteresowanie samym sportem osób niepełnosprawnych w Japonii. Co więcej, media również wykazały znaczną chęć angażowania się w ruch paraolimpijski.
Salt Lake City 2002 rok
Gospodarzem następnych Igrzysk w 2002 roku było Salt Lake City w USA1. Tym razem, aby wziąć udział w imprezie sportowej, trzeba było przejść kwalifikacje tak samo jak na letnich igrzyskach paraolimpijskich. Najlepszymi zawodnikami okazali się zawodnicy, którzy specjalizowali się w narciarstwie alpejskim. Dominację medalową wykazały Niemcy wraz ze Stanami Zjednoczonymi. USA miało najwięcej medali ogółem, a Niemcy zdobyli najwięcej złotych krążków. Czołową konkurencją okazało się narciarstwo klasyczne. Trzeba podkreślić, że owe zawody transmitowało około 30 stacji telewizyjnych. W Salt Lake City wzięło udział 415 zawodników.
Turyn 2006 rok
IX Zimowe Igrzyska Paraolimpijskie w 2006 roku miały miejsce w Turynie we Włoszech. Do konkurencji sportowych dodano nową dyscyplinę – curling na wózkach. Do startu w tej dyscyplinie byli uprawnieni wyłącznie sportowcy z dysfunkcją dolnych części ciała, z naciskiem na uszkodzenie samych nóg. W klasyfikacji medalowej dominowała Rosja zdobywając 33 medale. W konkurencjach narciarstwa biegowego dominację wykazały Ukraina wraz z Rosją. Bardzo ważnym aspektem tychże igrzysk było utworzenie internetowego kanału telewizyjnego, dzięki któremu transmisję oglądano w 105 państwach. Warte podkreślenia jest również to, że ponad 200 przeprowadzonych badań nie potwierdziło stosowania niepożądanych środków dopingowych. Inaczej było w przypadku letniej paraolimpiady, gdyż już w 1988 roku w Seulu wykryto pierwszy przypadek stosowania dopingu.
Soczi 2014 rok
Soczi było miejscem XI Zimowych Igrzysk Paraolimpijskich, które odbyły się w 2014 r. Walka o medal toczyła się w 5 dyscyplinach. Klasyfikację medalową zdominowała Rosja, chwaląc się 30 krążkami, tuż za nią uplasowały się Niemcy z dorobkiem 15 medali. Wydarzenie to wzbudziło zainteresowanie mediów, w tym również polskich. Trzeba zaznaczyć, że dopiero igrzyska w Soczi były pierwszymi zimowymi paraigrzyskami, które były transmitowane przez polską telewizje. Natomiast mediatyzacja letnich igrzysk paraolimpijskich nastąpiła w 2012 roku podczas zawodów w Londynie. Wiodącym kanałem, który relacjonował poczynania był TVP Sport.
Pjongczang 2018 rok
XII Zimowymi Igrzyskami Paraolimpijskimi były igrzyska w Pjongczang (Korea Południowa), które rozegrały się w 2018 roku. Były to drugie igrzyska na kontynencie azjatyckim. Cztery państwa po raz pierwszy w historii zimowych igrzysk sięgnęły po złote krążki, należały do nich: Korea Południowa, Chiny, Kazachstan, a także Chorwacja. Również tym razem TVP Sport posiadało prawa do transmisji ówczesnych igrzysk. Na czas zawodów powstał program pt. „Igrzyska Paraolimpijskie Pjongczang 2018”2, w trakcie, którego opowiadano o najważniejszych wydarzeniach podczas paraolimpiady.
Pekin 2022 rok
XIII Zimowe Igrzyska Paraolimpijskie miały miejsce w Pekinie w Chinach. Stolica Chin była pierwszym miastem, który zorganizował zarówno Igrzyska Letnie (2008 rok), jak i Zimowe (2022 rok), jednakże w samym mieście zawodnicy startowali jedynie w dwóch dyscyplinach: w hokeju i curling’u, a pozostałe konkurencje miały swoje miejsce w prowincjach Yanqing i Zhangjiakou. Ówczesne igrzyska transmitowała w Polsce Grupa Polsat tworząc na potrzeby zawodów program o nazwie „Studio Pekin”.
Podobał Wam się artykuł? Nie wiem czy Wy również, ale ja z niecierpliwością czekam na kolejne Zimowe Paraigrzyska, które odbędą się już za dwa lata. Jesteście fanami takich wydarzeń? Skomentujcie!
Źródła:
- A. Kosmol, Teoria i praktyka sportu niepełnosprawnych, red. A. Kosmol, Warszawa:
Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie, 2008.
↩︎ - Strona Internetowa, https://sportowefakty.wp.pl/pjongczang-2018/742158/igrzyska-paraolimpijskie-2018-gdzie-ogladac-transmisje-tv-i-stream-online, (dostęp: 19.06.2024). ↩︎
Opracowanie wpisu w ramach odbywanego Stażu: Weronika Apolinarek
