Choruję na rozszczep kręgosłupa i wodogłowie, jestem bardzo niskiego wzrostu, nie poruszam się samodzielnie.
Moja edukacja odbywała się w latach 2003-2016 w trybie nauczania indywidualnego w domu.

Choruję na rozszczep kręgosłupa i wodogłowie, jestem bardzo niskiego wzrostu, nie poruszam się samodzielnie.
Moja edukacja odbywała się w latach 2003-2016 w trybie nauczania indywidualnego w domu.
Dziś Rampowiczka Agnieszka Sobecka podjęła się tematu wolontariatu. Sama działa w tym temacie od kilku lat, a za sobą wiele niezwykle ciekawych przeżyć. Jej doświadczenia pokazują, że w środowisku osób z niepełnosprawnościami jeszcze dużo można zmienić i warto wyrażać swoje potrzeby publicznie. Początek Moje zaangażowanie w wolontariat zaczęło się w październiku 2000 roku, kiedy to…
Samostanowienie zwiększa poczucie własnej wartości, zaniżonej przez niepełnosprawność. Gdy sama decyduję na przykład, jak chcę spędzać wolny czas, czuję się bardziej niezależna . Nawet gdy potrzebuję wsparcia w dotarciu w wybrane przez siebie miejsce. Nikt nie chciałby w wieku trzydziestu paru lat, aby ktokolwiek decydował za niego. Samostanowienie uczy odpowiedzialności . Może nie być proste,…
Kiedy dziecko przeżywa kryzys rehabilitacyjny rodzic zastanawia się jak mu pomóc. Chcąc zachęcić zaczyna wymyślać różne historie. Czy jest to konieczne? Odpowiedź brzmi nie. Jak więc wspierać, aby przyniosło to oczekiwane rezultaty? Motywacja - klucz do sukcesu. Wsparcie możemy również nazwać motywacją. Rehabilitacja to złożony proces ciągnący się dożywotnio. Każdego z nas może dopaść związany…
Kryzys – zaznał go każdy człowiek na świecie. Dziecko z niepełnosprawnością odczuwa ten stan ze zdwojoną siłą, a Ty drogi rodzicu nie wiesz jak pomóc? Jeżeli odpowiedź na to pytanie jest twierdząca to ten artykuł jest właśnie dla Ciebie. Przeczytawszy do końca dowiesz się jakie są objawy kryzysu rehabilitacyjnego oraz jak pomóc sobie i dziecku…
Tym razem Rampowiczka Agnieszka Sobecka postanowiła omówić negatywne aspekty funkcjonowania osób z niepełnosprawnościami: brak asystentów osobistych, brak odpowiednich dofinansowań, bariery stawiane przez ludzi bez empatii. Z tekstu jednoznacznie wynika, że Polska to ciężki kraj do życia dla osób w potrzebie. Z racji tego, że wpis należy do tych obszerniejszych umieszczamy dla Was link: https://drive.google.com/file/d/1yAriRKbqgYGYnvu9s7f-F_4AZMyjHGrX/view?usp=sharing Mamy…
Nie ma rzeczy niemożliwych... Hmmm. Czyżby??? Gdy usłyszałam z ust sportowca, który po wypadku, załamany, poruszał się przy pomocy wózka inwalidzkiego,a postanowił o siebie zawalczyć dla syna – słowa, że „Niemożliwe nie istnieje”, zamarłam. Oto znów kolejna osoba z niepełnosprawnością mówi te frazesy… Załamałam się… Zapytacie dlaczego, o co jej chodzi? Już wyjaśniam:) ,,Schizofrenia" mediów…